Στο πένθος βυθίστηκε ο μουσικός και καλλιτεχνικός κόσμος από την απώλεια του Βασίλη Καρρά, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών.
Ο Βασίλης Καρράς «έφυγε» λίγο μετά τις 5 το απόγευμα της Κυριακής 24 Δεκεμβρίου ενώ νοσηλευόταν στο Διαβαλκανικό Νοσοκομείο, στη Θεσσαλονίκη. Υπενθυμίζεται πως το τελευταίο διάστημα ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Ο Βασίλης Καρράς ήταν ένας από τους ταλαντούχους λαϊκούς τραγουδιστές που έχει βγάλει η χώρα μας. Η διαδρομή του στο λαϊκό τραγούδι μάς έχει χαρίσει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους και αξιόλογες συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού.
Από τον “Πρόσφυγα” στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης
Ο Βασίλης Κεσογλίδης, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1953 στο Κοκκινοχώρι Καβάλας. Στα 10 του χρόνια μετακόμισε με την οικογένεια του στην Θεσσαλονίκη, όπου απέκτησε τα δύο του αδέλφια, τον Δαμιανό και την Αναστασία.
Μεγάλωσε στην πόλη της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του ’60 και το 1969, σε ηλικία 16 χρόνων, έκανε την πρώτη του μουσική εμφάνιση στο νυχτερινό κέντρο “Πρόσφυγας” στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, εργαζόταν ως μηχανικός αυτοκινήτων, την δεύτερη μεγάλη του αγάπη μετά το τραγούδι. Επίσης, είχε εργασθεί στο μηχανοστάσιο του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη, γεγονός που αποτυπώνεται στο τραγούδι του “Εγώ αγάπη μου, εγώ”.
Για τη δουλειά του ως μηχανικός αυτοκινήτων είχε δηλώσει: “Από τα παιδικά μου χρόνια μπορεί να ήταν το τραγούδι μέσα στο αίμα μου, αλλά ήθελα να γίνω μηχανικός αυτοκινήτων. Να κάνω κάτι γύρω από τη μουτζούρα δηλαδή γενικά, το οποίο και το πέτυχα. Αλλά το μικρόβιο του καλλιτέχνη είναι τόσο μεγάλο, που νικάει τα πάντα γύρω. Αυτό το μικρόβιο, όσο μεγαλώνεις, μεγαλώνει μαζί σου και γίνεται μη χειρότερα Θεέ μου. Σε πάει εκεί που δεν θες να πας ή εκεί που δεν φανταζόσουν να πας. Είναι ένα μικρόβιο που το κουβαλάει και το παίρνει μαζί του ο καλλιτέχνης. Δεν πεθαίνει ποτέ”.
Μέσα σε λίγα χρόνια ο Βασίλης Καρράς γίνεται ο αγαπημένος λαϊκός τραγουδιστής της Ελλάδας. Του έχει αποδοθεί ο χαρακτηρισμός “Ο Άρχοντας της καψούρας” γιατί έχει τραγουδήσει όσο κανείς άλλος τον πόνο του… χωρισμού, ενώ είχε σταθερή πορεία στη δισκογραφία με πάνω από 40 δίσκους.
Το 1979 κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο “Παράγκες και παλάτια” και ακολουθεί το άλμπουμ “Αλησμόνητες ώρες“. Εκείνα τα χρόνια είχε ήδη κάνει μεγάλο όνομά και τον αποθέωνε το κοινό της Θεσσαλονίκης. Τα επόμενα χρόνια ακολουθούν οι δίσκοι “Τι λες καλέ”, “Γιατί να χωριστούμε”, “Μην χαθείς”, “Απ’ την Θεσσαλονίκη με αγάπη”, “Αποκλειστικά για σένα” και “Αυτή η νύχτα” το 1989- στον οποίο βρίσκεται και η αθάνατη επιτυχία “Νύχτα ξελογιάστρα”. Εκείνο το διάστημα, πραγματοποιεί μεγαλειώδεις εμφανίσεις στο γνωστό νυχτερινό κέντρο “Νέα Δειλινά“, όπου και θα μείνει για αρκετές σεζόν.
Η δεκαετία του ’90 μπαίνει πολύ δυναμικά για τον Βασίλη Καρρά με πολύ μεγάλες επιτυχίες. Κυκλοφορεί αρχικά τους δίσκους “Είσαι παντού” και “Λέγε ό,τι θες” που σημειώνουν υψηλές πωλήσεις. Επιπλέον, εμφανίζεται για κάποια χρόνια στο κέντρο Avantage και το 1993 έρχεται Αθήνα και εμφανίζεται στο Ποσειδώνιο, όπου και θα παραμείνει και την επόμενη σεζόν.
Συνεχίζει και δισκογραφικά με τα άλμπουμ “Τραγούδια από το συρτάρι”, “Πώς τολμάς”, “Στην Σαλονίκη μια φορά”, “Χρέωσε το σε μένα”, “Φταις εσύ” και ένα live δίσκο ηχογραφημένο από τα Νέα Δειλινά.
Το 1996 έρχεται η συνεργασία του με τον Φοίβο και το άλμπουμ “Τηλεφώνησέ μου” που πιάνει κορυφή. Ο Βασίλης Καρράς είναι ο απόλυτος άρχοντας στα μεγάλα νυχτερινά κέντρα εκείνη της εποχής, όπως το Διογένης (1995-1996), Απόλλων (1996-1997) και Γκάζι (1998-1999), αλλά και στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα συνεχίζει να γράφει χιλιόμετρα στις δισκογραφικές πίστες με τα: “Με έχεις κάνει αλήτη“, “Φαινόμενο“, “Επιστρέφω” (πάλι με Φοίβο) και “Αυτοπεποίθηση“.
Το 2000, ο Βασίλης Καρράς επιστρέφει στο Απόλλων, ενώ κατασκευάζει στην Θεσσαλονίκη το «Χωριό της Ειρήνης», ένα μεγάλο ψυχαγωγικό κέντρο με χώρους άθλησης και εστίασης και πολιτιστικούς χώρους.
Το 2001 κυκλοφορεί άλλον ένα πετυχημένο δίσκο, το “Γύρισε” και βρίσκεται για άλλη μια σεζόν στο Απόλλων. Συνεχίζει απτόητος δισκογραφικά με “Τα δικά μου τραγούδια”, “Λόγια της νύχτας”, “Πάρε το δρόμο και έλα” και συλλογές με τα καλύτερά του. Για δύο χρόνια, θα εμφανιστεί στην Θεσσαλονίκη και στην Πύλη Αξιού και από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 πρωταγωνιστεί στα μπουζούκια της Αθήνας και στα Ribas, Γοργόνες και Διογένης. Κυκλοφορεί, επίσης, τα άλμπουμ “Όλα ένα ψέμα”, “Όνειρα” αλλά και τον live δίσκο “Όλα μου τα χρόνια”.
Για τα επόμενα χρόνια, θα μοιραστεί τις πίστες του Teatro στην Αθήνα και Fix στην Θεσσαλονίκη, στις οποίες θα μείνει μέχρι και την άνοιξη του 2013 και θα συνεργαστεί με καταξιωμένους καλλιτέχνες, πραγματοποιώντας μοναδικές σεζόν. Σε αυτό το διάστημα, θα κυκλοφορήσει τις νέες δισκογραφικές του επιτυχίες “Αχ μοναξιά μου”, “Στα είπα όλα”, “Έτσι λαϊκά”, αλλά και ένα διπλό live cd από την συνεργασία του με τον Νίκο Μακρόπουλο στο Teatro. Το 2013 εκπλήσσει το κοινό με τις κυκλοφορίες δύο single, τα “Η αγάπη είναι θύελλα”, αλλά και το «Όλοι για τα μπετά δουλεύουμε» σε συνεργασία με τον Σωκράτη Μάλαμα.
Ο χειμώνας 2013-2014 θα τον βρει σε ένα αποκλειστικά λαϊκό σχήμα με τον Νίκο Οικονομόπουλο στο Fever για να συνεχίσει το καλοκαίρι στο Πολιτεία Θεσσαλονίκης με τους Στέλιο Ρόκκο και Αμαρυλλίς, σχήμα που παρουσιάστηκε και στο Έναστρον.
Ο Βασίλης Καρράς σε αυτή την τεράστια πορεία του, δεν ήταν μόνο ερμηνευτής ήταν και στιχουργός, μιας και είχε γράψει στίχους και μουσική σε πάρα πολλά τραγούδια, επιτυχίες (και) άλλων γνωστών τραγουδιστών [στίχους στα: “Γέλα μου” (Βανδή), “Παρ’ τα όλα”, “Όπως παλιά” (“Εγώ Καμάρα κι εσύ Πολυτεχνείο”), “Καρδιοπάθειες” (Πανταζής), “Περιττό να σου πω”, “Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε” (με Παντελίδη), “Το αδιέξοδο” (Βανδή), “Μεθυσμένη μου αγάπη”]. Το 2015 κυκλοφόρησε τον δίσκο “Απ’ Το Βορρά Μέχρι Το Νότο”.
Μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με πολλούς νέους καλλιτέχνες στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Η Δέσποινα Μαλέα ήταν μία τέτοια νέα καλλιτέχνιδα, και σήμερα την γνωρίζουμε όλοι με το όνομα Δέσποινα Βανδή. Είχε συνεργαστεί και με τον Παντελή Παντελίδη, για τον τραγικό θάνατο του οποίου είχε πει συγκλονισμένος: “Αφήστε με, έχω χάσει το παιδί μου“.
Μία από τις εμφανίσεις του που έμειναν στην ιστορία ήταν η sold out συναυλία στην Arena Armeec της Σόφιας στη Βουλγαρία, όπου έγινε το 2017 έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος τραγουδιστής που καταφέρνει να μαζέψει 17.000 άτομα (ενώ άλλοι 6.000 που ήθελαν να τον δουν και δεν βρήκαν εισιτήριο, παρακολούθησαν τη συναυλία του από video wall).
“Εισέπραξα πίκρα, πόνο, στεναχώρια και μεγάλες χαρές”
Το 2017 κυκλοφόρησε νέα δισκογραφική του δουλειά με τίτλο “Αλήτη με λένε” με 12 καινούργια τραγούδια και δύο ντουέτα, το “Ούτε Λέξη” με την Καίτη Γαρμπή και το “Δραπετεύω” με τη συμμετοχή του Σάββα Ισοβίτη και του Στέλιου Στυλιανού.
Καλεσμένος στην εκπομπή “Ενώπιος Ενωπίω” τον Μάιο του 2021 είχε βρεθεί ο Βασίλης Καρράς, και είχε μιλήσει με συγκίνηση την περιπετειώδη διαδρομή του. Είχε αναφερθεί στα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τα μεροκάματα στο αμαξοστάσιο και στην πρώτη βραδιά που είχε τραγουδήσει στην ταβέρνα της γειτονιάς του. «Εισέπραξα πίκρα, πόνο, στεναχώρια και μεγάλες χαρές. Μέχρι να σε βάλει ο κόσμος στο σπίτι του, τότε γίνεσαι μεγάλος. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να πετάει και τον πρόλαβα στο τσακ. Όταν είσαι αυτός που είσαι, στην καθημερινότητά σου, όλα τα κερδίζεις. Κανενός ξεκίνημα δεν είναι απλό. Τους πρώτους δίσκους τους έβγαζα μόνος μου, τους πρώτους δέκα δίσκους.
Με έπιασε η αστυνομία με τον αδερφό μου να κολλάμε αφίσες και μόλις είδαν ποιος είμαι κατάλαβαν. Έκανα τρεις δουλειές, ήμουν μουτζούρης αυτοκινήτων και το σαββατοκύριακο τραγούδαγα. Το 1978 με έφερε ο Μίμης Πλέσσας σε εταιρία και λέει εγώ θα γράψω τα μισά τραγούδια και θα τον στηρίξουμε. Λένε μόλις κλείσαμε λαϊκό τραγουδιστή, τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο. Ξαναγύρισα πίσω περιμένοντας να χτυπήσει η πόρτα. Η πόρτα όμως δεν χτυπάει αν δεν χτυπήσεις εσύ.
Το 1959 είμαι 8 – 9 χρονών και είχε βγει “Το τελευταίο βράδυ μου” του Καζαντζίδη και το έχω μάθει απέξω. Πήγα και έσπασα ένα μπολ στο σπίτι και το έκανα ηχείο. Φωνάζω τους φίλους μου και κάνουμε μπάντα. Έρχεται η μάνα μου, ξύλο, όσο πιο πολύ με βάραγε, τότε περισσότερο ήθελα να γίνω τραγουδιστής. Η μαμά μου τραγούδαγε παραδοσιακά πάρα πολύ ωραία. Έκανα αμέτρητες δουλειές στη ζωή μου, έπειτα έχασα τον πατέρα μου στα 17, ήταν οικοδόμος και η μητέρα μου καθαρίστρια.
Πήγαινα στα σπίτια που καθάριζε η μητέρα μου να τη βοηθήσω και δεν ήθελε, στεναχωριόταν. Η πρώτη επαγγελματική ενασχόληση ήταν όταν ένα βράδυ, πάμε σε ένα ταβερνάκι με την παρέα μου και αρχίσαμε να τραγουδάμε όλοι μαζί και είναι ένας μουσικός και μου λέει δεν έρχεσαι τα Σάββατα να λες κανένα τραγουδάκι. Λέω ντρέπομαι. Ήταν ένα μαγαζί που χώραγε 150 άτομα και έλεγαν λαϊκά και ποντιακά. Στην πρεμιέρα ήρθε όσος κόσμος έρχεται και σήμερα στις πρεμιέρες μου. Ήρθε όλη η γειτονιά, έκλεισε ο δρόμος. Δεν μπόρεσαν να μπουν στο μαγαζί. Εκεί άρχισα να νιώθω τη φλόγα.
Το 1976 άφησα την άλλη δουλειά. Έκανα τέσσερις εμφανίσεις τη βραδιά, άλλαζα ρούχα μέσα στο αυτοκίνητο. Ήταν δύσκολος ο δρόμος ν’ ανοίξει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Το είχα βάλει στόχο να τα καταφέρω και είμαι σε ένα γραφείο μέσα, έχω φάει ένα πούλημα καλό, μεγάλο παραμύθι, εγώ είπα όμως δεν πειράζει. Έρχεται ένας τύπος που μου άρεσε η φάτσα του. Λέω ποιος είναι αυτός. Είχε ένα μαγαζί στο τέρμα της Πατησίων. Του λέω ποιον έχεις μέσα, τον Τζίμη Πανούση μου λέει και τελειώνει αύριο. Ωραία λέω, ξεκινάμε τη Δευτέρα. Κάνω 15 μέρες εκεί και πήραν άλλη τροπή τα πράγματα και άρχισα να κατεβαίνω στην Αθήνα.
Όταν ήρθα εδώ, έφαγα πάρα πολύ μεγάλο πόλεμο. Δηλαδή δεν γράφονται σε βιβλίο. Να φανταστείς ότι αναγκάστηκα να βάλω φρουρά στο σπίτι μου. Εγώ τι δουλειά έχω με την φρουρά που δεν πείραξα άνθρωπο στη ζωή μου για να βάλω δύο τρία άτομα; Λες γιατί, αφού δεν μπήκα στα πόδια κανενός. Πέρασα τρία χρόνια πάρα πολύ δύσκολα μέχρι που αναγκάστηκα να πουλήσω το σπίτι μου και να πάω σε διαμέρισμα για να ησυχάσω».
Μιλώντας στην εφημερίδα Espresso σε παλαιότερη συνέντευξή του είχε πει: «Βεβαίως και έχω περάσει κατάθλιψη, γι’ αυτό και απείχα από τις πίστες για δύο χρόνια. Έβαλα πολλά πράγματα σε τάξη και πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μου, γιατί δεν είναι σωστό να χρεώνουμε μόνο λάθη στους άλλους. Φταίει καμιά φορά και η δική μας συμπεριφορά. Μπορεί κι εγώ να απογοήτευσα κάποιους ανθρώπους αλλά κι εγώ απογοητεύτηκα πολλές φορές».
Μετά από ένα δύσκολο χειρουργείο και έχοντας χάσει αρκετό βάρος ο Βασίλης Καρράς έκανε μια από τις τελευταίες του δημόσιες εμφανίσεις ήταν στην πρεμιέρα του Νίκου Κουρκούλη τον περασμένο Ιούνιο, όπου είχε πει στους δημοσιογράφους: «Επιστρέφουμε στη δισκογραφία και γενικά στη ζωή. Ετοιμάζουμε μία συναυλία για καλό σκοπό, δώσαμε τα χέρια και θέλει πάρα πολλή δουλειά και πολλή στήριξη από τους τοπικούς φορείς. Θα είναι μία συναυλία προς το τέλος μου, ένα όμορφο κλείσιμο στην καριέρα μου. Καμιά φορά οι καλλιτέχνες πεθαίνουν πάνω στο σανίδι».
Η τελευταία προσθήκη στο ρεπερτόριο των διαχρονικών επιτυχιών του Βασίλη Καρρά, που έχουν αγαπηθεί από τους θαυμαστές του όλα αυτά τα χρόνια, είναι το τραγούδι “Για Πάρτη Της” που κυκλοφόρησε στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού.