«Την πατρίδαμ’ έχασα, έκλαψα και πόνεσα. Λύουμαι κι αρόθυμω, ν’ ανασπάλω κ’
επορώ.»
Στις 19 Μαΐου τιμούμε την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ένα τραγικό κεφάλαιο
της ιστορίας που δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, 353.000 Έλληνες έπεσαν θύματα μιας συστηματικής
εκστρατείας βίας και εξόντωσης. Οικογένειες ξεριζώθηκαν, σπίτια ερημώθηκαν και ζωές
αφαιρέθηκαν. Είναι ζωτικής σημασίας να θυμόμαστε τις ιστορίες των ανθρώπων αυτών
και να αναγνωρίζουμε τον πόνο τους, διασφαλίζοντας ότι οι ιστορίες αυτές ακούγονται
και η κληρονομιά τους διατηρείται.
Η μνήμη δεν αφορά μόνο στο πένθος αλλά και στην αποφυγή τέτοιων φρικαλεοτήτων
στο μέλλον. Είθε να κρατήσουμε τη φλόγα της μνήμης των Ελλήνων του Πόντου
ζωντανή, αναλαμβάνοντας τη συλλογική μας ευθύνη να προωθήσουμε την αρμονική
συνύπαρξη και να αποτρέψουμε την επανάληψη τέτοιων τραγωδιών. Δεν ξεχνούμε.
Λάρισα
Μύνημα Θανάση Παιδή για τη Γενοκτονία των ποντίων
