Με ιδιαίτερη λαμπρότητα έγινε χθες η παρουσίαση του βιβλίου “Η τελευταία αποστολή” του Αντιπτέραρχου (Ι) ε.α. Κων/νου Χατζηλάκου, 99 ετών σήμερα και βετεράνου του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, με περισσότερες από 200 πολεμικές αποστολές στο ενεργητικό του. Εκτός από τους ομιλητές, Αντιπτέραρχο (Ι) Γρηγόρη Πρεζεράκο (διευθυντή του Σταρτιωτικού γραφείου του ΠτΔ), Γεώργιο Καραβάνα (Μοριακό Βιολόγο και μικρανηψιό του Κων/νου Χατζηλάκου), Θωμά Ψύρρα (συγγραφέα – φιλόλογο και πρώην Βουλευτή) και Πέτρο Ευθυμίου (Φιλόλογο και πρώην Υπουργό), την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους και πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί της αεροπορίας και του στρατού.
Στην ομιλία του ο Γ. Καραβάνας σημείωσε: “… Αν ο Κώστας Χατζηλάκος ήταν ήρωας της Ιλιάδας, σίγουρα δεν θα ήταν ο παρορμητικός και οργισμένος Αχιλλέας. Ούτε ο πρόθυμος να θυσιαστεί Έκτορας. Δεν θα ήταν ο βίαιος Αίας. Θα ήταν μάλλον κάτι που θυμίζει περισσότερο Οδυσσέα: σοβαρός, συνετός και μετρημένος. Που όμως έχει πλήρη επίγνωση της αποστολής του. Ο Κων/νος Χατζηλάκος έπραξε το καθήκον του! Όχι όμως άκριτα. Δεν εκτέλεσε την αποστολή του ως πειθήνια πολεμική μηχανή αλλά ως άνθρωπος σκεπτόμενος και φιλοσοφημένος. Γι’ αυτό και από την αρχή κιόλας του βιβλίου, εκθέτει τις αμφιβολίες και τους προβληματισμούς του: «Άξιζε τελικά αυτός ο πόλεμος; Άξιζε η τόση θυσία – το τόσο αίμα νέων παιδιών, για μια πατρίδα που αντί να σε υποδεχθεί σαν ήρωα μετά το τέλος, σε φυλακίζει και σε καταδιώκει στα πλαίσια του Εμφύλιου σπαραγμού;». Τον έχει πληγώσει η ιστορία τον θείο. Δεν κάνει πολιτική, αλλά είναι προφανές ότι νιώθει ντροπή ως Έλληνας, να βλέπει τη χώρα του να αυτοκαταστρέφεται, την ώρα που όλη η υπόλοιπη Ευρώπη ανοικοδομείται. Σχεδόν όσοι πιλότοι χάθηκαν στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου χάθηκαν και στονΕμφύλιο!
Δεν τον αγαπάει τον πόλεμο ο θείος Κώστας. Γι’ αυτό και δεν επιδίδεται σε πολεμικές περιγραφές. Γι’ αυτό και δεν άκουσα ποτέ ιστορίες για σκοτωμούς στα οικογενειακά τραπέζια. Σε όποιον διαβάσει αυτό το βιβλίο, γίνεται προφανές ότι ο Κων/νος Χατζηλάκος είναι ένας γνήσιος φιλειρηνιστής. Όχι όμως φιλειρηνιστής του γλυκού νερού. Όχι φιλειρηνιστής της αποφυγής και της διαδήλωσης. Όχι ακτιβιστής, αλλά φιλειρηνιστής μπαρουτοκαπνισμένος, που δικαιούται να το λέει, αφού πρώτα έχει πράξει το χρέος του προς την πατρίδα. Αυτές είναι οι δυο λέξεις που διαβάζει κανείς συχνότερα σε αυτό το βιβλίο και μ’ αυτές θέλω να κλείσω κι εγώ: με τη λέξη Χρέος και τη λέξη Πατρίδα…” Μετά την εκδήλωση, ο Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας κος Μπουρολιάς δεξιώθηκε τον κο Χατζηλάκο και τους επίσημους της εκδήλωσης σε ιδιαίτερο δείπνο που παρέθεσε εντός της 110 ΠΜ.
