Χειρόγραφοι κώδικες ακόμη και από τον 13ο κατά τον 14ο αιώνα, έγγραφα, αυτοκρατορικά χρυσόβουλα, πατριαρχικά σιγίλια (έγγραφα με σφραγίδα του Πατριάρχη), ειλητάρια (πάπυρος ή χαρτί τυλιγμένο σε ρολό), αλλά και έντυπες εκδόσεις από τον 15ο αιώνα, ένας πολύτιμος θησαυρός κρύβεται στην βιβλιοθήκη της Ιεράς Μονής Υπεραγίας Θεοτόκου Ολυμπιώτισσας, που είναι το πιο παλιό και το πιο γνωστό μοναστήρι της παρολύμπιας περιοχής και ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Θεσσαλίας.
Χτισμένη σε περίοπτη θέση στον λόφο πάνω από την Ελασσόνα Λάρισας, η Μονής της Ολυμπιώτισσας χρονολογείται από τον 13ο αιώνα, ενώ ουδέποτε διαλύθηκε στη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας και γνώρισε τη μεγάλη της ακμή κατά τον 18ο αιώνα, την εποχή του Διαφωτισμού. Τα πολύτιμα κειμήλια της βιβλιοθήκης βγαίνουν για πρώτη φορά στο φως για να συντηρηθούν, στα πέντε εργαστήρια (πέτρας, κεραμικής, εικόνας-ξύλου-χαρτιού, ψηφιδωτού και μετάλλου) του Διαχρονικού Μουσείου Λάρισας.
Σε πρώτη φάση βγήκε από το μοναστήρι ένας μικρός αριθμός χειρογράφων και εγγράφων, όσα κρίθηκε ότι χρήζουν άμεσης συντήρησης, καθώς για αιώνες βρισκόταν στην ίδια θέση και είχαν υποστεί τη φθορά του χρόνου. “Ήταν μια δύσκολη εργασία για τους συντηρητές. Έπρεπε να κάνουν λεπτές χειρουργικές κινήσεις για να σώσουν τα κειμήλια και να τα επιστρέψουν στην αρχική τους μορφή, αλλά προστατευμένα πια”, δήλωσε στο “Έθνος της Κυριακής”, η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας και διευθύντρια του Διαχρονικού Μουσείου, Σταυρούλα Σδρόλια, αποκαλύπτοντας πως παράλληλα ξεκίνησε και η μελέτη του πολύ σπουδαίου αυτού αρχείου.
Όπως αναφέρει η κ. Σδρόλια, στην βιβλιοθήκη της Μονής Ολυμπιώτισσας υπάρχουν 233 χειρόγραφοι κώδικες, στους οποίους εντάσσονται λίγοι βυζαντινοί, ενώ οι περισσότεροι είναι του 16ου-18ου αιώνα. Πρόκειται κυρίως για κώδικες εκκλησιαστικού περιεχομένου, ενώ υπάρχουν επίσης ιστορικά και επιστημονικά βιβλία, όπως αυτά που χρησίμευσαν ως διδακτικά συγγράμματα στο παρελθόν, καθώς και ιατρικά, που έχουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον. Ιδιαίτερης ιστορικής, και όχι μόνο, αξίας είναι 53 έγγραφα από το παλιό αρχείο της Μονής (14ος-19ος αιώνας). Σε αυτά ανήκουν αυτοκρατορικά χρυσόβουλα, πατριαρχικά σιγίλια, έγγραφα ζητείας της μονής (με τα οποία ζητούσε από τους πιστούς να προσφέρουν κάτι για τα έξοδά της), επιστολές επισκόπων και οθωμανικών αρχών.
Μονή Παναγίας Ολυμπιώτισσας
“Από τα ιστορικά στοιχεία που περιέχονται στα τεκμήρια της βιβλιοθήκης, φαίνεται η μεγάλη σημασία της μονής για την υλική και πνευματική υποστήριξη του πληθυσμού της Ελασσόνας, κυρίως τον 18ο αιώνα, οπότε είχε μεγάλη οικονομική δυνατότητα. Πολλοί πεφωτισμένοι μοναχοί ήρθαν από το εξωτερικό την περίοδο του Διαφωτισμού, φέρνοντας μαζί τους σπάνιες και δυσεύρετες εκδόσεις από την Βιέννη και αλλού. Αυτοί βοήθησαν στην πνευματική αναγέννηση των υπόλοιπων μοναχών και στον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης. Επιπλέον η ίδια η Μονή Ολυμπιώτισσας, που δεν γνώρισε κατοχή, την περίοδο εκείνη ήταν στήριγμα για τον ντόπιο πληθυσμό, ενώ οι μοναχοί δεν αρνούνταν τη βοήθειά τους και στους Οθωμανούς κατοίκους, όταν είχαν ανάγκη”, λέει η κ. Σδρόλια. Από εκείνη την εποχή προέρχονται και πολλά κειμήλια του μουσείου που βρίσκεται εντός της Μονής: εικόνες, χρυσοκέντητα, αργυρά σκεύη, άμφια. Ξεχωρίζει η σπάνια ξυλόγλυπτη βυζαντινή θύρα του 13ου αιώνα, που είναι από τα σπουδαιότερα βυζαντινά κειμήλια της περιοχής της Θεσσαλίας.
Η πρώτη φάση του έργου συντήρησης χειρογράφων ολοκληρώθηκε το προηγούμενο διάστημα και αφορούσε σε έγγραφα που ήταν κατεστραμμένη η στάχωση (βιβλιοδεσία) και άλλα που είχαν υποστεί μεγάλη φθορά. Παράλληλα ολοκληρώθηκε η καταγραφή των φθορών και ετοιμάζεται η μελέτη συντήρησης του υλικού, ώστε να βρεθεί χρηματοδότηση για μια πιο εκτεταμένη εργασία. Ταυτόχρονα προγραμματίζονται και σωστικές εργασίες στο καθολικό της Μονής, που είναι ένα από τα ωραιότερα δείγματα της Παλαιολόγειας Εποχής.