Σε ανακοίνωση των Κομματικών Οργανώσεων Ελασσόνας του ΚΚΕ, αναφέρονται τα κάτωθι:
«Έχει αποδειχθεί περίτρανα εδώ και χρόνια πως αυτό που λείπει για να τονωθεί η τοπική αγορά, δεν είναι ούτε η «ψυχολογία» των καταναλωτών αλλά και ούτε η παράταση λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων μέχρι αργά το βράδυ, σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση της δουλειάς των εμποροϋπαλλήλων. Αυτό που λείπει είναι οι μισθοί και τα εισοδήματα που θα καλύπτουν τις βασικές, σύγχρονες και διευρυμένες ανάγκες του λαού. Ακόμα κι αν πρόσκαιρα σε μια μέρα ή… νύχτα ανέβει η κατανάλωση, αυτό θα σημάνει πως τις επόμενες μέρες και απογεύματα η καταναλωτική κίνηση θα πέσει κατακόρυφα.
Τι προσδοκίες άραγε μπορεί να έχει ο εμπορικός κόσμος της Ελασσόνας από τη «Λευκή Νύχτα» σε συνθήκες που οι επαγγελματίες, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι χάνουν το εισόδημα τους καθημερινά από τις υπέρογκες αυξήσεις σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στο ρεύμα, στο φυσικό αέριο, στα καύσιμα; Οι μικρομαγαζάτορες που ακόμα και σήμερα και παρά την ίδια τους την πείρα διατηρούν κάποιες «ελπίδες» ας αναλογιστούν ποιανού ο τζίρος ανεβαίνει και ποιανού πέφτει κάθε χρόνο: των μικρομεσαίων που περιμένουν τις περιόδους εκπτώσεων ή των μεγάλων εμπορικών κέντρων και αλυσίδων; Στα δικά τους καταστήματα γίνονται ουρές κάθε «blackFriday» ή στα μεγάλα πολυκαταστήματα της Λάρισας;
Τα πολιτιστικά δρώμενα που πραγματοποιούνται κάθε φορά στο πλαίσιο της «Λευκής Νύχτας» σίγουρα προσφέρουν μια ευχάριστη νότα διασκέδασης και ψυχαγωγίας στην πόλη μας. Χρησιμοποιούνται όμως ως το προκάλυμμα σε ένα αντιδραστικό μέτρο και είναι άσχετα με το ταμείο της λαϊκής οικογένειας και του μικρομάγαζου που θα παραμένει άδειο. Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά που θα το διαπιστώσουν άπαντες, μαγαζάτορες και εργαζόμενοι στην Ελασσόνα. Ο θεσμός της «Λευκής Νύχτας» που διοργανώνει ο Εμπορικός Σύλλογος Ελασσόνας και στηρίζει η Δημοτική Αρχή με το Επιμελητήριο Λάρισας είναι στην πραγματικότητα ένας ακόμα κρίκος στη μακριά αλυσίδα των αντεργατικών μέτρων που καταστρατηγούν το σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, τσακίζουν τα δικαιώματα των αυτοαπασχολούμενων και των εμποροϋπαλλήλων.
Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο σε κοινή δράση με τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου μπορούν και πρέπει να παλέψουν να μην περάσει η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων, του σταθερού ωραρίου λειτουργίας της αγοράς. Να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να μπορούν να δουλεύουν ανθρώπινα ωράρια, να προγραμματίζουν την οικογενειακή τους ζωή, να έχουν ελεύθερο χρόνο για ανάπαυση, ψυχαγωγία, πολιτισμό, αθλητισμό. Σε αυτό τον αγώνα μπορούν να συναντηθούν οι εργαζόμενοι στο εμπόριο και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων στους οποίους αργά ή γρήγορα επεκτείνονται τα αντεργατικά μέτρα. Έτσι μπορεί να ανοίξει και ο δρόμος της σύγκρουσης με την πολιτική των κυβερνήσεων και των κομμάτων που στηρίζουν τη σημερινή βαρβαρότητα και υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Να ανοίξει ο δρόμος της διαμόρφωσης της αναγκαίας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας εργατών, βιοπαλαιστών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων της πόλης, για να γίνει ο λαός κυρίαρχος του πλούτου που παράγει».