Με τη δύναμη του νερού αλλά και τη σοφία της φύσης θα επιλέξουν και φέτος αρκετοί πολίτες να πλύνουν τα χαλιά τους, τις κουβέρτες τους, τα παπλώματά τους αλλά και τις βελέντζες τους. Ειδικά γύρω από τη Λάρισα υπάρχουν αρκετά σημεία όπου μπορούν να επισκεφτούν και να το κάνουν με αυτόν τον ιδιαίτερο, έξυπνο, οικονομικό αλλά και παράλληλα και πολύ αποδοτικό τρόπο. Οι δριστέλες γι’ ακόμη μια χρονιά αναμένεται να δεχθούν πολλά άτομα που επιμένουν να πλένουν παραδοσιακά.
Συνήθως, και σύμφωνα με τα έθιμα, τα χαλιά πρέπει να στρώνονται περίπου του Αγίου Δημητρίου και να μαζεύονται την περίοδο του εορτασμού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Όμως ήδη αρκετοί είναι εκείνοι που έχουν φροντίσει να το κάνουν ακόμα νωρίτερα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα ταπητοκαθαριστήρια δεν σταματούν να δέχονται τηλεφωνήματα και τα φορτηγάκια τους γυρίζουν τους δρόμους της Λάρισας για να μαζεύουν τα χαλιά από τα σπίτια. Κάποιοι όμως επιλέγουν να κινηθούν λιγάκι διαφορετικά.
Εκδρομή
Σε πολλές περιπτώσεις το πλύσιμο στις δριστέλες δεν είναι μια απλή διαδικασία αλλά μια ωραία ευκαιρία για εκδρομή. Δεν είναι λίγες οι παρέες και οι οικογένειες που επιλέγουν να βρεθούν σε μια δριστέλα που δεν διαχειρίζεται κάποια εταιρεία και όση ώρα χρειάζεται να στραγγίζουν από τα πολλά νερά τα πλυμένα, εκείνοι απολαμβάνουν την ηλιοφάνεια της εποχής με ένα τσίπουρο. Άλλοι με ένα ψήσιμο.
Δεν είναι τυχαίο πως από τα παλιά χρόνια οι δριστέλες διαδραμάτιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή των χωριών αφού αποτελούσαν σημείο συνάντησης.
Βέβαια υπάρχουν κι εκείνοι που επιλέγουν μεν να πλύνουν στις δριστέλες αλλά χωρίς να μεταβούν οι ίδιοι. Καλούν τις εταιρείες που τις διαχειρίζονται για να αποφύγουν την μετακίνηση και την διαδικασία.
Με μεγάλη ιστορία
Οι δριστέλες αρχίζουν να εμφανίζονται στον ελλαδικό χώρο από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά. Πρόκειται για κατασκευές που χρησιμοποιούν την υδραυλική ενέργεια για τον καθαρισμό των ρούχων. Η νεροτριβή στη δριστέλα, μια απλή ξύλινη κατασκευή στο πλάι ενός νερόμυλου, ήταν η μόνη λύση για πολλά χρόνια στα χωριά. Όταν οι νοικοκυρές ήθελαν να πλύνουν τα μάλλινα ή να στρώσουν το σπίτι, ανέβαιναν στη δριστέλλα και ξεκινούσαν πλύσιμο.
Βέβαια όσο περνούσαν τα χρόνια εμφανίστηκαν επιχειρηματίες που έφτιαξαν ωραία και μεγάλα, σύγχρονα υδροτριβεία. Αντί για ξύλινες κατασκευές έγιναν μεταλλικές αλλά ο τρόπος λειτουργίας παρέμεινε σχεδόν ο ίδιος, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις για την κίνηση του νερού χρησιμοποιούνται ειδικές αντλίες.
Η κάθε πλύση στη δριστέλα διαρκεί από ένα τέταρτο έως και 20 λεπτά της ώρας. Κατά τη διάρκειά του ο καθένας μπορεί να ρίξει λίγο απορρυπαντικό όμως σύμφωνα με όσους γνωρίζουν, το νερό από μόνο του μπορεί να κάνει μεγάλη δουλειά.
Στη Θεσσαλία
Τόσο στη ευρύτερη περιοχή της Λάρισας όσο και γενικότερα στη Θεσσαλία υπάρχουν πολλές δριστέλες οι οποίες ωφελούνται από την ορμή ισάριθμων ποταμών και παραπόταμων. Όμως δεν ήταν μόνο οι δριστέλες που κατασκευαζόταν από παλιά. Συνήθως στον ίδιο χώρο υπήρχαν οι νερόμυλοι όπως και τα μαντάνια.
Οι νερόμυλοι ήταν λιθόκτιστες κατασκευές μέσα στις οποίες υπήρχε ένας αλεστικός μηχανισμός από τον οποίο έβγαινε και το αλεύρι. Από την άλλη το μαντάνιήταν μια επίσης ξύλινη κατασκευήπου βασιζόταν στην ροή του νερού που έθετε μέσω της «φτερωτής» σε κίνηση βαριά ξύλινα σφυριά. Εκείνα χτυπούσαν τα μάλλιναυφάσματα για να σφίγγουν οι κόμποι και το νήμα για να έχουν μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET