Δυσάγγελος κατέφθασεν ἡ εἴδησις, κατά τίς χθεσινές πρωϊνές ὥρες, τῆς πρός Κύριον ἐκδημίας, τοῦ ἀγαπητοῦ καί ἐκλεκτοῦ κληρικοῦ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοφίλου Καραγκούνη.
Τοῦ πρύτανη τῶν κληρικῶν τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως, καθώς ἐφέτος συνεπλήρωσε 59 χρόνια ἱερωσύνης.
Ὁ ἀοίδιμος π. Θεόφιλος Καραγκούνης, γεννήθηκε στό Ἀμούρι, τό 1936, ἀπό εὐλαβεῖς γονεῖς τόν Χρῆστο καί τήν Αἰκατερίνα. Ἀνετράφη ἐν φόβῳ Θεοῦ καί ἀγάπη γιά τήν Ἐκκλησία καί αὐτό ἀποδεικνύεται ἀπό τό γεγονός, ὅτι ὄχι μόνον ὁ π. Θεόφιλος ἀλλά καί ὁ ἀδελφός του π. Δημήτριος, ἀκολούθησαν τήν ἱερωσύνη. Ὁ μακαριστός π. Θεόφιλος ἀπό μικρός ἐκδήλωσε τήν ἱερά του κλήση καί ἀρχικά διακόνησε γιά 5 περίπου χρόνια ὡς ἱεροψάλτης τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀμουρίου. Ταυτόχρονα, σέ ἡλικία πλέον 25 ἐτῶν, σπουδάζει στό ἀνώτερο Ἐκκλησιαστικό Φροντιστήριο Θεσσαλονίκης.
Ἀποφοιτώντας ἀπό αὐτό τόν Ἰούλιο τοῦ 1962, στίς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους νυμφεύεται τήν Φανή Εὐαγγελίδου, μέ τήν ὁποία θά ἀποκτήσουν τρία τέκνα.
Τά Χριστούγεννα τοῦ ἰδίου ἔτους, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ἐλασσῶνος, ὁ π. Θεόφιλος λαμβάνει τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, καί χειροτονεῖται Διάκονος ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἐλασσῶνος Ἰάκωβο.
Τήν ἑπομένη, 26.12.1962, χειροτονεῖται πρεσβύτερος στόν ἱερό Ναό Εἰσοδίων Θεοτόκου Ἐλασσῶνος καί ἀμέσως διορίζεται ἐφημέριος τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Κων/νου καί Ἑλένης Λιβαδίου, εἰς τόν ὁποῖον ὑπηρέτησεν ἕως τό 1966.
Ἀπό τήν ἡμέρα τοῦ διορισμοῦ του ἐργάζεται μέ ὅλες τίς ψυχικές καί πνευματικές του δυνάμεις, δεδομένων καί τῶν πολλῶν δυσκολιῶν, στερήσεων καί ἀντίξοων συνθηκῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Στίς ἀρχές τοῦ 1966 μετατίθεται στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Δημητρίου Μεσοχωρίου ἕως τό 1968, ὅπου μετετέθη εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Εἰσοδίων Θεοτόκου, ἀπό τόν ὁποῖον συνταξιοδοτήθηκε τό 2007. Ταυτόχρονα μέ τά ἱερατικά του καθήκοντα, τό 1969, ὁ Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος Σεβαστιανός τόν διορίζει Γραμματέα εἰς τά γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, προσφέροντας τίς πολύτιμες γραφειακές του ὑπηρεσιες, ἕως τοῦ ἔτους 1993, ἀφότου καί ἀποχώρησε. Στίς ἐνοριακές θέσεις στίς ὁποῖες ὑπηρέτησε, ἔγινε ἀγαπητός καί τό πρότυπο τοῦ συνεπῆ καί ὑποδειγματικοῦ κληρικοῦ. Στήν μακροχρόνια ἱερατική του διακονία στόν ἐνοριακό ἱερό Ναό Εἰσοδίων Θεοτόκου, ἀγωνίστηκε καί μερίμνησε γιά τήν ὑλική, ἀλλά καί πνευματική πρόοδο τῆς ἐνορίας. Ὀργάνωσε ἐνοριακά κατηχητικά σχολεῖα, δημιούργησε Φιλόπτωχο Ταμεῖο, φρόντισε γιά τήν ἀναστήλωση, ἀνακαίνιση, καί ἐξωραϊσμό τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῶν Εἰσοδίων.
Ὁ Μητροπολίτης Σεβαστιανός, ἀναγνωρίζοντας τήν πολύτιμη καί σημαντική του προσφορά, στίς 21 Νοεμβρίου 1981, τοῦ ἀπονέμει τό ὀφίκκιο τοῦ Οἰκονόμου, ἀλλά καί ὁ Μητροπολίτης Βασίλειος, ἐκτιμῶντας τήν πολυχρόνια καί κοπιαστική του διακονία, στήν πανήγυρη τοῦ Ναοῦ τῶν Εἰσοδίων τό 1996, τοῦ ἀπονέμει τό ὀφίκκιο τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Σταυροφόρου.
Ὁ π. Θεόφιλος μετά ἀπό 45 χρόνια εὐόρκου καί ἀποτελεσματικῆς διακονίας συνταξιοδοτήθηκε μέν ἀπό τήν ὀργανική θέση, ὄχι ὅμως καί ἀπό τήν ἱερωσύνη. Μέχρι καί τῆς κοιμήσεώς του ἐξακολουθοῦσε νά ἱερουργεῖ, νά ἐξυπηρετεῖ, νά κηρύττει, νά ἀντοποκρίνεται μέ προθυμία καί ὑπακοή στήν κάλυψη τῶν ἀναγκῶν καί τῶν ἐφημεριακῶν κενῶν τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως. Καί ὄχι μόνον ἐδώ στήν Ἐλασσῶνα, ἀλλά καί στήν Μητρόπολη Κηφησίας, ὅπου τά τελευταῖα ἔτη διέμενε, ὁ π. Θεόφιλος εἶχε γίνει ὁ ἀκούραστος συνεργάτης καί συνοδοιπόρος τῶν ἐκεῖ ἐφημερίων.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Ἐλασσῶνος ἀναγνωρίζοντας καί ἐκτιμώντας τήν μεγάλη προσφορά του π. Θεοφίλου, ἐτίμησε αὐτόν μέ τόν σταυρό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στήν καθιερωμένη ἑορταστική ἐκδήλωση τοῦ Ἰανουαρίου πρίν ἀπό 2 χρόνια.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος Σεβαστιανός, γράφει γιά τόν π. Θεόφιλο∙
«Εἶναι φιλεύσπλαχνος καί ἀγαπητός στήν ἐνορία, δεικνύει καλήν προαίρεσιν, σταθερός εὐσυνείδητος καί δίκαιος, πιστός στό νά τηρεῖ τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας, ἐργατικός καί πρόθυμος πάντοτε….καλός οἰκογενειάρχης, ἀφωσιωμένος εἰς τό ἱερατικό του καθῆκον….».
Ἑπόμενοι καί ἡμεῖς καί προσυπογράφοντες τήν ἀγαθή καί δίκαια κρίση τοῦ μακαριστοῦ Σεβαστιανοῦ, καταθέτουμε καί τήν ταπεινή μας μαρτυρία γιά τόν π. Θεόφιλο ὅτι στερούμεθα ἕναν κληρικό συνεπῆ, εὔχαρο, καλοσυνάτο,εὐγενῆ, πρόθυμο,ἀκάματο ἐργάτη τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζοντας ταυτόχρονα τίς βαθύτατες συλλυπητήριες εὐχές πρός τούς πενθοῦντες συγγενεῖς τοῦ ἀοιδίμου π. Θεοφίλου εὐχόμενοι τήν ἄνωθεν παραμυθία καί ἐπιστηριγμόν.
Εἰς δέ τόν ἀγαπητόν καί πολυσέβαστον π. Θεόφιλο, εὐχόμεθα ὅπως ὁ Κύριος ὁ Θεός καταστήσῃ αὐτόν λειτουργόν τοῦ οὐρανίου θυσιαστηρίου, μέτοχον τῆς λειτουργικῆς δόξης τοῦ Παραδείσου καί συλλειτουργόν τῶν Ἀγγέλων∙
Εἰη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία.