Λάρισα

Με το δάκρυ μας…

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010. Στο καμίνι της Λάρισας δεν κυκλοφορεί ψυχή. Ο ήλιος καίει τα πάντα, ώσπου ξαφνικά για κάποια δευτερόλεπτα χάνεται. Ο λαρισινός ουρανός σκοτεινιάζει, για να δώσει σχεδόν αμέσως και πάλι τη σκυτάλη στον πρωτοφανή καύσωνα.

      Εκείνα όμως τα δευτερόλεπτα  που μεσολάβησαν, ήταν το σημάδι μιας συγκλονιστικής είδησης που έμελλε να βυθίσει στο πένθος έναν ολόκληρο νομό και όχι μόνο. Ο Στέλιος Καντώνιας, ο Πρωταθλητής Πρόεδρος της ΑΕΛ, δεν υπήρχε πια. Άφησε τη στερνή του πνοή μόλις στα 67 του χρόνια, δαφνοστεφανωμένος από μία απόλυτα επιτυχημένη επιχειρηματική, κοινωνική και διοικητική διαδρομή, αλλά και πικραμένος ταυτόχρονα από κάποιους που τα απολιθώματά τους γκριζάρουν ακόμη και σήμερα.
      Δεν υπάρχουν λόγια τούτη τη μέρα από κανέναν μας. Ακόμη κι αν πέρασαν 10 χρόνια, ο χαμός του Πρωταθλητή Προέδρου μας υποχρεώνει να σκύψουμε πάνω από τις ανυπολόγιστης αξίας ηθικές παρακαταθήκες που μας κληροδότησε και με το δάκρυ μας να υπογράψουμε τη διαφύλαξή τους.
Previous ArticleNext Article