«Ανδρείαν και φρόνησιν, ου κεκτημένη σεμνή, ανδρείως κατεπάτησας όφιν αρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ήσχυνας Ολυμβρίου τας πικράς τιμωρίας, εύφρανας Ασωμάτων τας χορείας αθλούσα, διό απαύστως πρέσβευε Χριστώ, εις το σωθήναι ημάς».
Μνήμες και…κατάνυξη «αντάμωσαν» για μια ακόμη χρονιά στο γραφικό, εμβληματικό και ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας, που βρίσκεται στον βράχο ανάμεσα στη διαδρομή Τσαριτσάνης – Ελασσόνας.
Πρόσφατα, παραμονή της γιορτής της Αγίας, τελέσθηκε πανηγυρικός Εσπερινός με Αρτοκλασία, όπου συλλειτούργησαν ο π. Αθανάσιος Αποστόλου(Τσαριτσάνης) και ο διάκονος της Ι. Μητρόπολης Ελασσώνος π. Σπυρίδων Σταμούλης. Έψαλλαν ντόπιοι ιεροψάλτες.
Παρά τις απογευματινές υψηλές θερμοκρασίες, δεκάδες προσκυνητές από την Τσαριτσάνη, την Ελασσόνα και την ευρύτερη περιοχή, περιπατητές, φυσιολάτρες και επισκέπτες, περπάτησαν και…«σκαρφάλωσαν» στον εμβληματικό βράχο. Εκεί, «απλώθηκαν» στο γύρω χώρο και μέσα σε ατμόσφαιρα κατάνυξης προσκύνησαν την εικόνα της Αγίας Μαρίνας και παρακολούθησαν τον Εσπερινό και την Αρτοκλασία.
Και όπως ήταν φυσικό, «ξαναξύπνησαν» άσβεστες μνήμες σε ντόπιους και επισκέπτες, αφού το συγκεκριμένο γραφικό εξωκκλήσι, ανάμεσα στην Ελασσόνα και στην Τσαριτσάνη, αποτελεί ακόμη ένα ζωντανό «κομμάτι» της ιστορίας και της παράδοσης της Ελασσόνας και της γειτονικής Τσαριτσάνης.
Όπως θυμίζει ο Ελασσονίτης εκπαιδευτικός Θανάσης Νταγιάκης, «Βορειοδυτικά της Τσαριτσάνης και στη μέση περίπου του δρόμου για την Ελασσόνα, υπάρχει κτισμένο μέσα σε φυσικό ή τεχνικό κωνοειδές σπήλαιο το εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας. Η παράδοση λέει πως το σπήλαιο ίσως να λοξεύθηκε από κάποιο Βυζαντινό Αυτοκράτορα ή από τους Σλάβους κατά την περίοδο που κυριεύσανε την Τσαριτσάνη. Λόγω του απομακρυσμένου και του κτίσματος επί του βράχου, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές σαν κρησφύγετο Μακεδονομάχων, αποσπασμάτων, ληστών, κ.λ.π.».
ΕΛΑΣΣΟΝΑ(Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
Φωτογραφίες: Θανάσης Βίτκος