Με θρησκευτικές εκδηλώσεις που αρχίζουν τη Δευτέρα 25 Ιουλίου(με τον πανηγυρικό Εσπερινό και την καθιερωμένη Αρτοκλασία) και ολοκληρώνονται την Τρίτη 26 Ιουλίου, με την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, πολλές περιοχές της Επαρχίας Ελασσόνας γιορτάζουν και τιμούν και φέτος την Αγία Παρασκευή, σε Ιερούς Ναούς και εξωκκλήσια που φέρουν το όνομα της.
Μέσα σε ατμόσφαιρα κατάνυξης αναμένεται να πραγματοποιηθούν οι εκδηλώσεις, ανάμεσα στα άλλα, στον Κοκκινοπηλό, στο Μικρό Ελευθεροχώρι, στο Λυκούδι, στην Άζωρο(Βουβάλα), στη Λεύκη(Σκόμπα) Ελασσόνας, στο Αμούρι, στον Ευαγγελισμό, στη Συκέα, στην Τσαριτσάνη, στο Σαραντάπορο, στην Άκρη, στο Λουτρό, στη Δολίχη.
Μέσα σε ατμόσφαιρα κατάνυξης αναμένεται να πραγματοποιηθούν οι εκδηλώσεις, ανάμεσα στα άλλα, στον Κοκκινοπηλό, στο Μικρό Ελευθεροχώρι, στο Λυκούδι, στην Άζωρο(Βουβάλα), στη Λεύκη(Σκόμπα) Ελασσόνας, στο Αμούρι, στον Ευαγγελισμό, στη Συκέα, στην Τσαριτσάνη, στο Σαραντάπορο, στην Άκρη, στο Λουτρό, στη Δολίχη.
Και βέβαια, θρησκευτικές εκδηλώσεις στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής μέσα στην Ελασσόνα, λίγο πιο δίπλα από την πέτρινη τοξωτή γέφυρα και την εκκλησία της Αγίας Κυριακής.
– Ο ιστορικός ναός Αγίας Παρασκευής Κοκκινοπηλού βρίσκεται στη θέση Τόκα και καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1821. Η ανακατασκευή του τμήματος που κάηκε έγινε στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ενώ την ίδια εποχή σοβατίστηκε το σύνολο του κελύφους του ναού. Το τελευταίο διάστημα «έτρεξαν» σοβαρές εργασίες αποκατάστασης από την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Οι εργασίες που έγιναν ήταν εργασίες καθαίρεσης και αποξηλώσεις, αποκατάστασης τοιχοποιίας με ντόπια πέτρα, αποκατάστασης στέγης με πελεκητή ξυλεία και αποκατάστασης του δαπέδου, τόσο στο εσωτερικό του ναού, όσο και στον περιβάλλοντα χώρο, όπου επεκτάθηκε το λιθόστρωτο με πλάκα της περιοχής.
– Για τον ιστορικό Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Λεύκης(Σκόμπας) Ελασσόνας αναφέρεται πως υπάρχει η ιστορική εκδοχή ότι είναι αρχαιότερος ακόμη και από τον ναό της Μονής Παναγίας Ολυμπιώτισσας Ελασσόνας, ενώ εκεί υπάρχει η σημαντική Εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης. Σύμφωνα με την παράδοση, την εικόνα ανακάλυψε κάποιος βοσκός στην περιοχή του χωριού. Μέσα στον ναό υπάρχουν σπάνιες τοιχογραφίες πολλών ντόπιων δημιουργών της εποχής εκείνης.
– Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής Τσαριτσάνης, δυτικά της ιστορικής κωμόπολης, στο Κοιμητήριο της, λέγεται ότι έχει χτιστεί το 1745. Είναι Βυζαντινού ρυθμού με τρείς τρούλους και παλαιότερα είχε πλούσιο διάκοσμο και εξαιρετικό ξυλόγλυπτο τέμπλο. Στις 20 Αυγούστου του 1944 κάηκε εξ ολοκλήρου από τους Γερμανούς και οι Τσαριτσανιώτες την ανακαίνισαν σε ρυθμό Βασιλικής το 1958. Σήμερα, ο ναός είναι λιθόκτιστος και κεραμοσκεπής, με λιτό και απλό διάκοσμο, και στον περίβολο της εκκλησίας βρίσκεται το παρεκκλήσι του Αγίου Θεοδώρου και εκεί έχει «απλωθεί» το κοιμητήριο της Τσαριτσάνης.
– Για τον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Σαρανταπόρου, καταγράφεται χαρακτηριστικά:
«Mνημείο χρήζον ειδικής κρατικής προστασίας. Πρόκειται για ένα μονόχωρο λιθόκτιστο ναό μικρών διαστάσεων με δίρριχτη στέγη, που καλύπτεται με κεραμίδια γαλλικού τύπου. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εσωτερική διάρθρωση του ανατολικού τοίχου του Ιερού Βήματος, όπου σχηματίζονται οι χαρακτηριστικές, για τους μικρών διαστάσεων ναούς της περιοχής, κόγχες. Στις κόγχες αυτές η ανώτερη απόληξή τους διαμορφώνεται σε οξυκόρυφη εσοχή. Σύμφωνα με μαρτυρίες του Ιωάννη Νικ. Ντάλλα και της Βασιλικής Γεωργ. Γκουντρουμπή, η εκκλησία χτίστηκε περίπου το 1915, την εποχή που δρούσε ο φημισμένος καπετάν Γιαγκούλας. Κάηκε το 1943 από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε περί το 1969 στην ίδια ακριβώς θέση».
«Mνημείο χρήζον ειδικής κρατικής προστασίας. Πρόκειται για ένα μονόχωρο λιθόκτιστο ναό μικρών διαστάσεων με δίρριχτη στέγη, που καλύπτεται με κεραμίδια γαλλικού τύπου. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εσωτερική διάρθρωση του ανατολικού τοίχου του Ιερού Βήματος, όπου σχηματίζονται οι χαρακτηριστικές, για τους μικρών διαστάσεων ναούς της περιοχής, κόγχες. Στις κόγχες αυτές η ανώτερη απόληξή τους διαμορφώνεται σε οξυκόρυφη εσοχή. Σύμφωνα με μαρτυρίες του Ιωάννη Νικ. Ντάλλα και της Βασιλικής Γεωργ. Γκουντρουμπή, η εκκλησία χτίστηκε περίπου το 1915, την εποχή που δρούσε ο φημισμένος καπετάν Γιαγκούλας. Κάηκε το 1943 από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε περί το 1969 στην ίδια ακριβώς θέση».
Πηγή: Ελευθερία-Γιάννης Μουκίδης