Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι συνιδιοκτήτες δεν πρέπει να κάνουν εργασίες οικειοθελώς στους κοινόχρηστους χώρους;
του Λευτέρη Φουρκιώτη Ιδιοκτήτη & Διευθυντή της Puerta Διαχείριση Πολυκατοικιών στη Λάρισα
Σίγουρα, είναι ωραίο όλοι οι συνιδιοκτήτες να ασχολούνται με εργασίες που αφορούν το κτίριο τους. Έτσι κι αλλιώς είναι δικό τους και οφείλουν να δείχνουν την αγάπη τους. Ένας ωραίος κόσμος αγγελικά πλασμένος.
Όμως, έτσι ξεκινάει η διαμάχη. Μία διαμάχη που συνήθως πηγάζει μέσα από μικροεγωϊσμούς και προσωπικές αντιπαλότητες με τελικό αποδέκτη το κτίριο και την συνιδιοκτησία.
Τις περισσότερες φορές οι συνιδιοκτήτες αναλαμβάνουν να εκτελέσουν μία από τις κοινόχρηστες εργασίες όπως τον καθαρισμό ή την συντήρηση του κήπου. Το κριτήριο συνήθως είναι καλοπροαίρετο καθώς κάποιοι θέλουν να βοηθήσουν ή να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους υπολογίζοντας ότι όλοι θα σκεφτούν με τον ίδιο τρόπο και θα καταβάλουν την ίδια προσπάθεια στο μέλλον.
Κάπως έτσι ξεκινάει το πρόβλημα και γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν κάποιοι επιδιώκουν, μέσα από την κοινόχρηστη εργασία που ανέλαβαν, να εισπράξουν ένα μηνιαίο έσοδο.
Όλες οι κοινόχρηστες εργασίες έχουν υποχρεώσεις, απαιτήσεις, και τελικά χρειάζονται χρόνο. Ο χρόνος, που, στους περισσότερους από εμάς, είναι πολύτιμος καθώς όλοι έχουμε τις οικογενειακές και επαγγελματικές μας υποχρεώσεις. Όμως, ο εβδομαδιαίος καθαρισμός του κτιρίου πρέπει να εκτελείται υποχρεωτικά με προγραμματισμό και συνέπεια ακόμη και αν κάνει κρύο ή ζέστη. Το ίδιο και το κούρεμα στο γκαζόν. Πόσο μάλλον αν όλα αυτά γίνονται επί αμοιβή.
Αρχικά, όλοι δίνουν κάποιες υποσχέσεις και έχουν την προθυμία να τις ακολουθήσουν στην λογική ότι είμαστε συγκάτοικοι και διακατεχόμαστε από αλληλοσεβασμό. Στην πορεία όμως η οικογένεια έχει υποχρεώσεις (φροντιστήρια, δρομολόγια, δραστηριότητες κλπ) και τα επαγγελματικά τους κυριεύουν (αυξημένα ωράρια, συναντήσεις, πελάτες κλπ).
Επιπλέον, όταν η κοινόχρηστη εργασία γίνεται με αμοιβή, αναπτύσσεται η υπαλληλική σχέση μεταξύ συνιδιοκτητών που κανονικά δεν θα έπρεπε γιατί οι συνιδιοκτήτες είναι γείτονες και όχι εργοδότης – εργαζόμενος.
Τι θα γίνει αν μία φορά δεν καθαριστεί η σκάλα ή δεν κοπεί το γκαζόν;
Ακόμη καλύτερα, τι θα γίνει αν δεν καθαριστεί καλά η σκάλα;
Τι θα γίνει αν το χρηματικό ποσό που λαμβάνει ο συνιδιοκτήτης είναι “μαύρο”;
Τι θα γίνει όταν κάποιος τυπικός ιδιοκτήτης ή ίσως ένας γκρινιάρης κάνει μία παρατήρηση στον γείτονά του σχετικά με την ποιότητα της καθαριότητας;
Ερωτήματα, πολλά ερωτήματα. Είναι όλα αυτά που τελικά βάζουν τους συνιδιοκτήτες σε διαμάχη.
Παρόλα αυτά εμείς εδώ στην Puerta είμαστε ρομαντικοί και πάντα ενθαρρύνουμε τους ιδιοκτήτες να παίρνουν πρωτοβουλίες, αν και ξέρουμε ότι μάλλον θα ξεκινήσουν μπελάδες. Θέλουμε στις πολυκατοικίες που διαχειριζόμαστε να κυριαρχεί το ανθρώπινο στοιχείο και ένα κλίμα συνεργατικότητας. Θέλουμε να μηδενίζουμε τις αντιπαλότητες μεταξύ των συνιδιοκτητών και να δημιουργούμε φιλίες.
Είμαστε άνθρωποι, αντιλαμβανόμαστε τις αδυναμίες και προσπαθούμε να τις εξομαλύνουμε.