Χωριά χωμένα στην αγκαλιά των βουνών, ανέπαφα στο χρόνο και καλά γαντζωμένα από μια παράδοση που κανείς δεν θέλει να ξεχαστεί. Ζωή ήρεμη, ποιοτική, ασχολίες καθημερινές που φαντάζουν απλές αλλά κανείς μας δεν θα μπορούσε να τις κάνει. Και το πιο βασικό από όλα. Κάτοικοι που χαμογελάνε με τα μάτια και μας περιμένουν για να μας ξεναγήσουν στα πιο όμορφα βλαχοχώρια της Ελλάδας.
Nυμφαίο Φλώρινας
To Nυμφαίο, ένας ορεινός οικισμός 400 κατοίκων στο νότιο άκρο του Νομού της Φλώρινας, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.346 μέτρων και έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός. Κατοικήθηκε για πρώτη φορά το 1385 από Βλάχους, οι οποίοι από τον 17ον αιώνα και έπειτα το ανέδειξαν σε σημαντικό κέντρο αργυροχρυσοχοΐας. Αν βρεθείτε στο Νυμφαίο, σιγουρευτείτε ότι θα περάσετε από το Μουσείο Αργυροχοΐας, Ιστορίας και Λαογραφίας που στεγάζεται σε τριώροφο αρχοντικό. Θα δείτε σπάνιες συλλογές εργαλείων αργυροχρυσοχοΐας, περίτεχνα κοσμήματα και χρηστικά αντικείμενα, χειρόγραφα του Μακεδονικού Αγώνα, αυθεντικές επιστολές του Παύλου Μελά και προσωπογραφίες επιφανών Ελλήνων.
Καλαρρύτες Ιωαννίνων
Ένα χωριό αετοφωλιά πάνω από την μαύρη χαράδρα του Χουρσιά σε υψόμετρο 1200 μέτρων, στο δήμο Βόρειων Τζουμέρκων. Ένα πρώην κεφαλοχώρι που παραμένει αρχοντοχώρι και πέτρινο το στολίδι των Τζουμέρκων, με πλούσια παράδοση και ακόμα πιο πλούσια ιστορία. Εδώ, εκτός από ραφτάδες έδρασαν και μεγαλούργησαν χρυσικοί και ασημιτζήδες. Ως κυρατζήδες (πλανόδιοι) αργότερα έφτασαν τα εμπορεύματα τους και εξέλιξαν την τέχνη τους σ’ ολόκληρη την Ευρώπη. Από αυτή τη γη ξεκίνησαν οι οικογένειες Βούλγαρη και Νέσση, για να δημιουργήσουν αργότερα τους περίφημους οίκους Bulgari και Nessi. Στα βορειοδυτικά των Καλαρρυτών βρίσκεται το Συρράκο, που σε ευθεία γραμμή νομίζει κανείς ότι είναι πολύ κοντά, ενώ τους δύο οικισμούς χωρίζει η απόκρημνη χαράδρα του Καλαρρύτικου ποταμού.
Ανήλιο Μετσόβου
Το Ανήλιο είναι ένα ορεινό, βλαχόφωνο χωριό του νομού Ιωαννίνων. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.050 μέτρα, στις πλαγιές της βόρειας Πίνδου, απέναντι από το Μέτσοβο και στη σκιά της βουνοκορφής “Φατζέτου” της Πίνδου. Η ονομασία προκύπτει από το συνθετικό “α(ν)-ήλιος” που σημαίνει χωρίς ήλιο, ανήλιαγος και οφείλεται κυρίως στη θέση του χωριού που το καθιστά σκιερό τις πρωινές ώρες και φωτεινό τις απογευματινές. Aυτό που δεν περίμενε να δει κανείς στο άκρως παραδοσιακό χωριό, είναι ένα χιονοδρομικό κέντρο που έχει γίνει πόλος έλξης για τους εκδρομείς της περιοχής.
Λιβάδι Ολύμπου
Το Λιβάδι είναι κωμόπολη του νομού Λάρισας, στα σύνορα των νομών Λάρισας και Πιερίας. Βρίσκεται στο όρος Τίταρος σε υψόμετρο 1180 μέτρων. Έχει πληθυσμό 2.244 μονίμων κατοίκων κυρίως Βλάχικης καταγωγής, των οποίων η κύρια ασχολία είναι η κτηνοτροφία. Στη δεκαετία του ’50 και παλαιότερα, το Λιβάδι ήταν ένα από τα σημαντικότερα παραθεριστικά κέντρα της Θεσσαλομακεδονίας, γνωστό για το υγιεινό του κλίμα και την αγνότητα των προϊόντων του. Σήμερα, μπορείτε να θαυμάσετε στο Λιβαδι, τα λιθόστρωτα δρομάκια, τον αιωνόβιο πλάτανο και τη βρύση με το κρυστάλλινο νερό στην πλατεία, να επισκεφθείτε το σπίτι του Γεωργάκη Ολύμπιου που λειτουργεί ως μουσείο, να συναντήσετε έναν πεταλωτή ή τσαγκάρη που ασκεί την τέχνη του με την παλιά τεχνοτροπία.
Σαμαρίνα Γρεβενών
Η Σαμαρίνα είναι ονομαστό βλαχοχώρι του νομού Γρεβενών της Μακεδονίας και βρίσκεται στη βόρεια Πίνδο στις ανατολικές πλαγιές του Σμόλικα σε υψόμετρο 1.450 μέτρων. Θεωρείται το ψηλότερο χωριό της Ελλάδας αλλά και των Βαλκανίων. Βρίσκεται χτισμένη ανάμεσα από πυκνά δάση πεύκου, οξιάς, πυξαριού και ρόμπολου. Έχει κρύα νερά, ασύγκριτες φυσικές ομορφιές και μοναδικό κλίμα, λόγοι που οδήγησαν πολλούς να την αποκαλούν «Ωραία Σαμαρίνα». Αυτό που χαρακτηρίζει το χωριό είναι η ζωντάνια και η έντονη δραστηριότητα των κατοίκων της σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς και η πίστη τους στην παράδοση που διατηρούν ψηλά μέχρι και σήμερα.
Πηγή: arttravel.gr/