«Έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή ο 84χρονος «απόμαχος» επαγγελματίας της Ελασσόνας και ειδικότερα της συνοικίας Αμπελοκήπων («Βαροσίου»). Πρόκειται για τον ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο Γιάννη Μπούσια, Σαμαριναίο στην καταγωγή, «εμβληματική» μορφή για την κοινωνική ζωή της πλατείας του Βαροσίου, εκεί όπου για δεκαετίες διατηρούσε παραδοσιακό καφενείο – οικογενειακή επιχείρηση. Ανοιχτός και καλοσυνάτος ως χαρακτήρας, σοβαρός και αυστηρός όταν έπρεπε, επικοινωνιακός, αυθόρμητος και αυθεντικός, κατάφερε να εξυπηρετήσει για πολλά χρόνια εκατοντάδες άτομα, ντόπιους και επισκέπτες. Από το 1968 έως και το 2001 (όταν και συνταξιοδοτήθηκε) και έπειτα (με τη φροντίδα της οικογένειας και των γιων του) το καφενείο είχε γίνει το ζωντανό λαϊκό «στέκι» της «πιάτσας» του «Βαροσίου», αλλά και σημείο συνάντησης (…«στου Μπούσια») για ντόπιους και επισκέπτες της περιοχής, της επαρχίας Ελασσόνας, για Σαμαριναίους και όχι μόνο.
Γνωστή η αδυναμία που είχε για την αγαπημένη του Σαμαρίνα.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1998, δέχτηκε από τη μοίρα βαρύ χτύπημα, με τον ξαφνικό, απρόσμενο και ανεξήγητο θάνατο (…με ερωτηματικά έως και σήμερα) του γιου του Βαγγέλη, που υπηρετούσε στην Ελληνική Αστυνομία. Τότε, αν και το σοκ ήταν μεγάλο, ο ίδιος άντεξε και στάθηκε όρθιος.
Φυσικό ήταν ο πρόσφατος θάνατος του Γιάννη Μπούσια να ξαναφέρει στο προσκήνιο, να «ξυπνήσει» μνήμες από την καθημερινότητα της πλατείας του «Βαροσίου». Όλες αυτές τις δεκαετίες η οικογένεια Μπούσια είχε ψήσει χιλιάδες καφέδες και είχε ετοιμάσει εκατοντάδες τσίπουρα με μεζέδες, κρασιά και ποτά και αναψυκτικά, σερβίροντας απλούς ανθρώπους και επώνυμους, όλων των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων, επισκέπτες και περαστικούς, επαγγελματίες, επιστήμονες, βιοπαλαιστές, κτηνοτρόφους και αγρότες, αλλά και τη μόνιμη πελατεία του, που προτιμούσε το στέκι «του Μπούσια».
Οι προσωπικές του μνήμες ατελείωτες από περιστατικά και διάφορες ιστορίες, δυσάρεστες και ευχάριστες στιγμές, που ο ίδιος βίωσε στη διάρκεια της πολύχρονης καθημερινότητας στο καφενείο του και της μόνιμης παρουσίας του στο κέντρο και στην «πιάτσα» της συνοικίας του «Βαροσίου» Ελασσόνας. Φρόντιζε πού και πού να τις διηγείται με κάθε λεπτομέρεια και να τις μοιράζεται με το οικογενειακό του περιβάλλον, γνωστούς και φίλους. Αφήνει πίσω τη σύζυγό του Σουλτάνα, τους γιους του Βασίλη (διατηρεί λογιστικό γραφείο στην Ελασσόνα) και Μιχάλη (επαγγελματία) με τις οικογένειές τους, τα αδέλφια του, ενώ ευτύχησε να χαρεί και 7 εγγόνια.
Το τελευταίο «μοναχικό» «αντίο» στον «εμβληματικό» επαγγελματία είπαν η οικογένειά του, συγγενείς και φίλοι, στον Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Ελασσόνας.
ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε») Του Γιάννη Μουκίδη
eleftheria.gr