Δεν έχουμε τίποτα καλό να περιμένουμε από την Τουρκία, όσο η γειτονική χώρα διολισθαίνει στους δρόμους του νέο-οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού και του νέο-Ισλαμισμού και με όπλο τις συνεχείς προκλήσεις, εναντίον όλων σχεδόν των γειτόνων της, προσπαθεί να αναθεωρήσει τις Διεθνείς Συνθήκες και το status quo στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Η κορύφωση των προκλήσεων σε σχέση με την Ελλάδα είναι ενδεικτική: «σπρώξιμο» προσφύγων στα σύνορά μας, συνεχείς παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου ζωτικού μας χώρου, προσεχώς μετατροπή της Αγιά Σοφιάς σε τζαμί, τώρα το «Oruc Reis» βγαίνει για γεωτρήσεις εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Στο τουρκικό ιδεολόγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και στα εργαλεία τα οποία χρησιμοποιεί ο πρόεδρος Ερντογάν, προκειμένου αυτό να λάβει «σάρκα και οστά», εμείς δεν μπορούμε να παραμένουμε απλοί θεατές.
Ιστορικά, στους λεονταρισμούς της Τουρκίας έχει αποδειχθεί ότι μονάχα οι διεθνείς μας συμμαχίες δεν επαρκούν.
Η χθεσινή, ακραία μετρημένη – σχεδόν σολομώντεια – δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που έκανε λόγο για «έρευνα σε αμφισβητούμενα ύδατα στην Ανατολική Μεσόγειο» θα πρέπει να μας δείξει τον δρόμο: «Συν Αθηνά και χείρα κίνει».
Ψύχραιμα αλλά αποφασιστικά, με τις Ένοπλες Δυνάμεις σε αυξημένη εγρήγορση, και με τον Πρωθυπουργό ο οποίος επιτέλους εδέησε να καλέσει για ενημέρωση τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, μετά από τις τόσες παραινέσεις από την πλευρά του Κινήματος Αλλαγής, πρέπει να καταλάβουμε ότι τούτη την κρίσιμη στιγμή, κανείς δεν περισσεύει…