Πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, σημειώθηκε ένα αξιοσημείωτο φαινόμενο. Από τις 16 έως και τις 28 Φεβρουαρίου του 1923, δεν καταγράφηκε καμία γέννηση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Παρά τις προσπάθειες αναζήτησης, δεν υπάρχει κανείς με ημερομηνία γέννησης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Η αιτία για αυτό το φαινόμενο στην Ελλάδα είναι ότι αυτές οι ημέρες απλώς δεν υπήρξαν. Αντί για την 17η Φεβρουαρίου του 1923, ξημέρωσε η 1η Μαρτίου, καθώς αυτές οι ημέρες αποφασίστηκε να αφαιρεθούν από το ημερολόγιο, σβήνοντας την ύπαρξή τους εν μια νυκτί.
Τι ακριβώς συνέβη;
Εκείνη τη χρονιά η Ελλάδα πέρασε από το Ιουλιανό ημερολόγιο στο Γρηγοριανό ημερολόγιο, το οποίο χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα.
Ιουλιανό ημερολόγιο: Εισήχθη το 46 π.Χ. και αποτελούσε μεταρρύθμιση του ρωμαϊκού ημερολογίου. Ίσχυε από το 45 π.Χ. και πήρε την τελική του μορφή το 8 μ.Χ. Στη δημιουργία του ημερολογίου ο Ιούλιος Καίσαρας είχε τη βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη, από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο οποίος βασίστηκε στους υπολογισμούς του Ιππάρχου, σύμφωνα με τους οποίους η διάρκεια ενός έτους ισούτο με 365,242 ημέρες.
Γρηγοριανό ημερολόγιο: Είναι αυτό που επικρατεί ευρύτερα παγκοσμίως, το οποίο αποτελεί μια παραλλαγή του Ιουλιανού και βρισκόταν σε χρήση από τον 1ο αιώνα π.Χ. Η αλλαγή προτάθηκε από τον Ναπολιτάνο γιατρό Αλοΐσιους Λίλιους και θεσπίστηκε από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄, από τον οποίο πήρε και το όνομά του στις 24 Φεβρουαρίου 1582. Σύμφωνα με το ημερολόγιο, η εαρινή ισημερία μετατοπίζεται μόλις μία ημέρα κάθε 3.300 χρόνια, και η αλλαγή στη μέση διάρκεια του ημερολογιακού έτους έγινε από 365,25 ημέρες (365 ημέρες και 6 ώρες) του Ιουλιανού, 365,2425 ημέρες (365 ημέρες 5 ώρες 49 λεπτά 12 δευτερόλεπτα), μια μείωση 10 λεπτών και 48 δευτερολέπτων ανά έτος
Οι διαφορές μεταξύ των 2 ημερολογίων:
Μετά την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου το 1582, η διαφορά μεταξύ αυτού και του Ιουλιανού αυξήθηκε σταδιακά κατά τρεις ημέρες στους τέσσερις αιώνες που έχουν περάσει. Όταν αναφέρεται κανείς σε γεγονότα που συνέβησαν σε μια χώρα που ίσχυε το Γρηγοριανό ημερολόγιο και τα συγκρίνει χρονικά με γεγονότα που συνέβησαν σε μια χώρα ή χώρες που ίσχυε το Ιουλιανό, θα υπάρχουν διαφορές ημρών, συνήθως με αναγραφή δύο ημερομηνιών ταυτόχρονα.
Για παράδειγμα, η Ναυμαχία του Ναυαρίνου έγινε στις 20 Οκτωβρίου / 8 Οκτωβρίου 1827, γιατί η ημερομηνία που κατέγραφαν στα ημερολόγιά τους τα βρετανικά και τα γαλλικά πλοία ήταν 20 Οκτωβρίου, ενώ για τους Έλληνες και τους Ρώσους η ημερομηνία ήταν 8 Οκτωβρίου 1827.
Οι τιμές της διαφοράς σε ημέρες δίνονται και από την εξίσωση:
Η υπολογιζόμενη διαφορά αυξάνεται κατά ένα στο κάθε έτος νέου αιώνα (χρόνο που τελειώνει σε «00») είτε στις 29 Φεβρουαρίου Ιουλιανού είτε την 1 Μαρτίου Γρηγοριανού ημερολογίου, όποιο έρχεται τελευταίο.
Για θετικές διαφορές, έπεται η 29η Φεβρουαρίου Ιουλιανού, ενώ για θετικές διαφορές, έπεται η 1η Μαρτίου Γρηγοριανού.
Ο λόγος που επιλέχθηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο:
Επιλέχθηκε επειδή έχει περισσότερη ακρίβεια σε σχέση με το Ιουλιανό ημερολόγιο. Το Γρηγοριανό ημερολόγιο βελτιώνει την προσέγγιση του Ιουλιανού για τη διάρκεια του έτους, παραλείποντας 3 επιπλέον ημέρες σε αντίστοιχα δίσεκτα έτη στη διάρκεια 400 ετών (αυτά που διαιρούνται με το 100 κι όχι με το 400).
Έτσι, το μέσο έτος διαρκεί 365,2425 μέσες ηλιακές ημέρες, που προκαλεί σφάλμα περίπου μίας ημέρα κάθε 3.300 έτη, σε σχέση με το μέσο τροπικό έτος των 365,2422… ημερών, αλλά λιγότερο από το μισό σφάλμα σε σχέση με το έτος της εαρινής ισημερίας, που είναι 365,2424 ημέρες. Σε κάθε περίπτωση είναι 29 φορές καλύτερο από το Ιουλιανό, που έμενε πίσω μία ημέρα κάθε 128 έτη (μέσο έτος 365,25 ημέρες).
enimerotiko.gr