Ο νέος πτωχευτικός κώδικας, που συζητείται στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και που αναμένεται να έρθει προς ψήφιση στην Ολομέλεια, με τον άκρως προκλητικό τίτλο «Κώδικας διευθέτησης οφειλών και παροχής δεύτερης ευκαιρίας», αποτελεί το επιστέγασμα της αντικοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης και αποκαλύπτει με τον πιο σκληρό τρόπο το πραγματικό και αδίστακτο πρόσωπο του θεού που αυτή προσκυνάει, αυτό του άκρατου νεοφιλελευθερισμού.
Ξεκάθαρα και από το πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου αναφέρεται πως σκοπός του είναι « …η ικανοποίηση των πιστωτών του οφειλέτη με τη ρευστοποίηση του συνόλου της περιουσίας του … εντός της συντομότερης κατά το δυνατόν προθεσμίας». Όλη η φιλοσοφία του συνοψίζεται στην υπεράσπιση και τη θωράκιση των συμφερόντων των τραπεζικών ιδρυμάτων, στα οποία δίνονται υπερεξουσίες, ενώ οι οφειλέτες «δένονται» σε ένα καθεστώς ομηρίας και οικονομικής και επαγγελματικής αδράνειας.
Τι προβλέπει, λοιπόν, το νομοσχέδιο της «δεύτερης ευκαιρίας»; Καθιερώνεται για πρώτη φορά στο νομικό μας σύστημα η πτώχευση και των ιδιωτών. Οι τράπεζες θα δικαιούνται να αιτηθούν μονομερώς την πτώχευση, εφόσον η ληξιπρόθεσμη οφειλή υπερβαίνει τις 30.000 Ευρώ και το 40% αυτής παραμένει ανεξόφλητο για ένα εξάμηνο. Η εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης μπορεί να γίνεται χωρίς την παρουσία του οφειλέτη. Θα ρευστοποιείται το σύνολο της περιουσίας του οφειλέτη, συμπεριλαμβανόμενης της πρώτης κατοικίας και των κινητών περιουσιακών στοιχείων, εκτός από αυτά που κρίνονται αναγκαία για την επιβίωση του. Ο ίδιος θα μπαίνει σε ένα καθεστώς σκληρής κηδεμονίας για τρία χρόνια. Αναγκαία για την επιβίωσή του θα κρίνονται 611 ευρώ. Τυχόν επιπλέον εισοδήματα θα κατάσχονται, δηλαδή καταργείται το θεσμοθετημένο ακατάσχετο των 1.250 ευρώ. Η πρώτη κατοικία δεν θα έχει πλέον καμία προστασία.
Πάμε παρακάτω. Η όλη διαδικασία της πτώχευσης θα εποπτεύεται από τον σύνδικο, ο οποίος δεν θα διορίζεται πια από τα δικαστήρια, αλλά από τους πιστωτές, δηλαδή από τις τράπεζες. Στους δανειολήπτες θα δίνεται η δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα στο να χάσουν το σπίτι τους με πλειστηριασμό ή να το χάσουν με την εκχώρηση της κυριότητας σε έναν ιδιωτικό φορέα και τη μετατροπή τους σε ενοικιαστές. Μετά από 12 χρόνια ως ενοικιαστές, θα πρέπει να διπλοπληρώσουν το σπίτι που έχουν χάσει για να το επαναγοράσουν στην εμπορική του αξία, χωρίς να υπολογίζεται ούτε τι είχαν εξοφλήσει από το αρχικό δάνειο ούτε τι πλήρωσαν ως ενοίκια επί μία 12ετία. Είναι ένα πράγμα τελείως πρωτάκουστο, δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά από την αρχή συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Βρισκόμαστε σε μία χρονική συγκυρία, που με τα μέτρα για την πανδημία και τον τρόπο που η κυβέρνηση διαχειρίζεται την οικονομία, οι μισθοί έχουν καταρρεύσει, η ανεργία έχει εκτιναχτεί, το εισόδημα των νοικοκυριών έχει συρρικνωθεί, όπως επίσης και η κατανάλωση. Πολλοί συμπολίτες μας έχουν γονατίσει. Σε αυτή τη συγκυρία η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει το τελειωτικό χτύπημα, μία «δεύτερη ευκαιρία» στους πιο ευάλωτους συνανθρώπους μας. Συγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι δεύτερη ευκαιρία. Είναι άλλο ένα σκανδαλώδες δώρο στα τραπεζικά ιδρύματα και μια σπρωξιά σε απελπισμένους ανθρώπους, που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, για να πέσουν κάτω και να μη μπορέσουν να ξανασηκωθούν. Αυτή την κοινωνία θέλετε να διαμορφώσετε κύριοι της ΝΔ; Μία κοινωνία αδυσώπητη απέναντι στους φτωχούς;