Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητές συναδέλφισσες
Με την ευκαιρία της έναρξης του νέου σχολικού έτους εύχομαι στον καθένα και καθεμιά από σας υγεία, δύναμη και εμπιστοσύνη στον εαυτό σας προκειμένου να ανταποκριθείτε στους πολλαπλούς ρόλους που απαιτεί το δύσκολο έργο σας. Ευχές από καρδιάς και σ’ όλους/ες τους/τις μαθητές/ριες και στις οικογένειες τους για μια χρονιά με υγεία και δημιουργία.
Αγαπητοί/ές μου συνεργάτες/ιδες,
Επιτρέψτε μου να ξεδιπλώσω μερικές σκέψεις για τη σημαντικότητα της «δουλειάς» μας, αφού σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε οι απαιτήσεις της πολιτείας είναι πολύπλευρες και ενίοτε ασύνδετες. Σήμερα φίλες και φίλοι, σε ένα κόσμο που κυριαρχεί η υπεραπλούστευση, η κοινοτυπία, ο ατομικισμός γίνεται φανερό πως η μοναδική πηγή, ο κύριος πόρος για να αλλάξουν οι ζωές των νέων μας προς το καλύτερο είναι ο/η εκπαιδευτικός.
Εμείς οι εκπαιδευτικοί, μπορούμε να μεταμορφώσουμε τις ζωές των παιδιών, και κατ’ επέκταση των οικογενειών τους και της κοινωνίας, προς το καλύτερο. Ο στόχος των μας είναι επικεντρωμένος στο ενδιαφέρον για τη βελτίωση των μαθησιακών αποτελεσμάτων, με σκοπό να μπορέσουν να επηρεάσουν τους άλλους να αλλάξουν,
Αυτή η βελτίωση των μαθησιακών αποτελεσμάτων είναι το ζητούμενο και ταυτόχρονα η δέσμευση των εκπαιδευτικών. Για τους εκπαιδευτικούς αποτελεί ηθική δέσμευση η δημιουργία μιας θετικής διαφοράς στις ζωές των μαθητών και μαθητριών. Το ερώτημα που τίθεται είναι: έχει γίνει κατανοητό, ακόμη και στην εκπαιδευτική κοινότητα, πως ο εκπαιδευτικός αποτελεί, όπως προανέφερα, το μοναδικό κύριο πόρο που μπορεί να εξασφαλίσει τα καλύτερα αποτελέσματα για τους νέους μας;
Δεν τολμώ καν να φανταστώ το αντίθετο! Πρώτα απ΄ όλους λοιπόν πρέπει εμείς οι ίδιοι να πιστέψουμε τον εαυτό μας πως μπορούμε να αλλάξουμε προς το θετικό πολλά πράγματα, να βοηθήσουμε να αναδυθούν νέοι τρόποι σκέψης και δράσης.
Παγκόσμιες έρευνες έχουν δείξει πως κάθε σχολειό, ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, μπορεί και να βελτιωθεί και να διατηρήσει αυτές τις βελτιώσεις. Επίσης, σε ατομικό επίπεδο, κάθε παιδί αποτελεί στην χειρότερη, όπως έχω αναφέρει πολλές φορές σε δημόσιο λόγο, ένα «ακατέργαστο ταλέντο».
Κάθε μαθητής και μαθήτρια μπορεί να πετύχει ανεξάρτητα από συμβολικές διαφορές (κουλτούρα, γλώσσα, κοινωνικό φύλο, κοινωνικές σχέσεις), ανεξάρτητα από σωματικά χαρακτηριστικά (ηλικία, φυλή, βιολογικό φύλο, τον τύπο του σώματος, τη σεξουαλικότητα) και ανεξάρτητα από υλικές συνθήκες (κοινωνική τάξη, τόπος κατοικίας, το πολιτισμικό «κεφάλαιο» που κουβαλά).
Με δεδομένο λοιπόν πως ο μοναδικός κύριος πόρος για να αλλάξουν οι ζωές των νέων προς το καλύτερο είναι ο εκπαιδευτικός, έρχεται στην επιφάνεια το «πώς;». Αν μου ζήταγαν να απαντήσω μονολεκτικά, θα έλεγα: «Στήριξη». Στήριξη από την πολιτεία, στήριξη από ένα αναβαθμισμένο θεσμό σχολικού συμβούλου, στήριξη από τη διοικητική δομή, στήριξη από το/τη διευθυντή/ρια της σχολικής μονάδας, στήριξη από το/τη συνάδελφο/ισσα μας, στήριξη μέσα από συνεργατικές επαγγελματικές διεργασίες.
Το να πετύχουμε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα δεν είναι υπόθεση ατομική, αλλά είναι υπόθεση συλλογική, σχετίζεται με το κοινωνικό και το επαγγελματικό κεφάλαιο, σχετίζεται με τη συνεργατική επαγγελματική μάθηση. Η επαγγελματική συνεργασία μπορεί να μπορεί να δημιουργήσει μια μορφή συλλογικής τεχνογνωσίας, η οποία με τη σειρά της μπορεί να επηρεάσει θετικά τη διδασκαλία και κατ’ επέκταση τη μάθηση.
Εμείς, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, μαζί με τους μαθητές και τις μαθήτριες είμαστε οι κρυμμένη δύναμη αλλαγής. Τα παιδιά μπορούν να είναι, μαζί με μας, δυναμικοί παράγοντες αλλαγής. Είναι δική μας υπόθεση, πρώτον να μην υποεκτιμήσουμε τις δυνατότητές τους και δεύτερο να τα καταστήσουμε αναπόσπαστο μέρος της αλλαγής του συστήματος.
Αναφερόμενος στους/στις νεοτοποθετημένους/ες διευθυντές/ριες των σχολικών μονάδων, επίσης πρόσωπα κλειδιά οι οποίοι έχουν διοικητικούς και ηγετικούς ρόλους, προς το παρόν αρκούμαι μονάχα να αναφέρω δημόσια ότι η διοίκηση/ηγεσία που ασκούν, δεν μπορεί να καθοριστεί από τη δικαιοδοσία της επίσημης θέσης τους, αλλά από τη φύση της συμπεριφοράς τους. Η συναισθηματική τους σύνδεση με τους/τις συναδέλφους/ισσες των σχολείων και η ενδυνάμωση αυτών (η στήριξη), είναι από τα παγκόσμια αναγνωρισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Σφίγγω το χέρι νοερά καθεμιάς και καθένα χωριστά, δεσμευόμενος πως η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης είναι δίπλα σας, είναι η προέκτασή σας.
Καλή δύναμη και καλό δημιουργικό έργο!
Με εκτίμηση
Νικόλαος ΡΑΠΤΗΣ
Διευθυντής ΠΕ Δωδεκανήσου