Ἀγαπητοί Χριστιανοί•
Ἑορτάζουμε καί πάλι φωτολαμπεῖς καί λαμπαδηφόροι τήν ἁγία Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ἑορτάζουμε ὄχι μόνον ὡς ἀνάμνηση, ἀλλά ζῶντας μυσταγωγικά τό ὑπερφυές θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως στίς καρδιές μας.
Τό μεγάλο θαῦμα τῆς ὑπερίσχυσης τῆς ἀλήθειας ἔναντι τοῦ ψεύδους, τῆς νίκης τοῦ φωτός κατά τοῦ σκότους, τοῦ θριάμβου τοῦ Θεοῦ ἐπί τοῦ θανάτου. Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν βεβαίωση τῆς ἀναστάσεως τῶν ἀνθρώπων, αὐτή εἶναι τό κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, ὁ θεμέλιος λίθος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ δύναμη τῶν μαρτύρων, ἡ ἐλπίδα τῶν δικαίων.
Ἀνάσταση βέβαια δέν νοεῖται μόνο ἕνα γεγονός πού συνέβη μία φορά στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τό ἀληθινό νόημα τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ὅτι αὐτή πρέπει νά ἀποτελεῖ γεγονός ὄχι ἁπλῶς θεωρίας, ἱστορικῆς γνώσης καί κοσμικοῦ ἑορτασμοῦ, ἀλλά γεγονός προσωπικῆς πείρας, πράξης καί ζωῆς. Ὁ Χριστός ὀνόμασε τόν ἑαυτό του «Ἀνάσταση» καί «Ζωή» τῶν ἀνθρώπων καί αὐτό σημαίνει ὅτι γιά νά ζοῦμε, πρέπει κάθε στιγμή νά ἐνεργεῖται μέσα μας ἡ ἀνάσταση. Ἡ ἐσωτερική ἀνάσταση πού προϋποθέτει τήν νέκρωση τοῦ παλαιοῦ καί φθαρτοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἀναγέννηση-ἀνακαίνιση τοῦ νέου εἰς Χριστόν ἀνθρώπου.
Δυστυχῶς ὅμως τά φαινόμενα καί τά γεγονότα τῆς ἐποχῆς μας δέν μᾶς πείθουν γιά τήν ἀνάγκη τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου γιά ἐσωτερική ἀνάσταση καί ἐν Χριστῷ ἀνακαίνιση. Γεννιέται θλίψη καί ἀπογοήτευση στήν ψυχή μας, ὄχι μόνον ἐξ αἰτίας ἐκείνων πού φανερά καί ἀπροκάλυπτα ἀντιτάσσονται στήν πίστη καί πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί ἐξ αἰτίας ἐκείνων τῶν, κατά τό ὄνομα, «Χριστιανῶν», πού ἀπέχουν μακράν τῆς πίστεως καί τοῦ βιώματος τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐκείνων τῶν Χριστιανῶν ἐκ τῶν ὁποίων λείπει ἀπό τήν ζωή τους τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖνο τό πνεῦμα ποῦ ζωοποιεῖ τούς νεκρούς.
Ἀκόμα καί ὅταν κηρύττουμε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί ὅταν ἀκόμα ἐξαντλούμαστε σέ δραστηριότητες ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμα καί τότε συμβαίνει νά μή μᾶς ἐμπνέει τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι λοιπόν μένουμε νεκροί∙ μέ τίς κακίες μας, μέ τούς φθόνους μας, «ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες». Δέν μᾶς θερμαίνει ἡ νοσταλγία τῆς νέας ζωῆς, δέν μᾶς περιλάμπει τό ἄκτιστο καί ἀνέσπερο φῶς τῆς ἀναστάσεως.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί∙
Ἅς ἑορτάσουμε τήν ἐκ νεκρῶν ἔγερση τοῦ Χριστοῦ φωτολαμπεῖς, ἀλλά καί θεοφεγγεῖς, λαμπαδηφόροι, διακηρύττωντας καί δίνοντας καθημερινά τήν πίστη καί τήν μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως, τῆς ὁποίας τό ἄκτιστο καί ἀνέσπερο φῶς νά φωτίζει καί ἁγιάζει ὅλους σας.
Χριστός ἀνέστη!
Μέ πασχάλιες εἰλικρινεῖς εὐχές καί ἀγάπη ἐν Χριστῷ ἀναστάντι∙
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ