Πρός τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«..Θεός ἰσχυρός ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης..»
Ἀγαπητοί Χριστιανοί·
Πανηγυρίζει ἀνά τά πέρατα τῆς γῆς ὅλος ὁ χριστιανικός κόσμος καί ἑορτάζει τήν μεγάλη ἑορτή τῆς θείας γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἑξυμνεῖ καί συμψάλλει μαζί μέ τόν ἀγγελικό κόσμο τό «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Τό γεγονός αὐτό τό ὁποῖο προεῖδαν, ἔγραψαν καί μᾶς ὁμίλησαν οἱ προφήτες καί οἱ δίκαιοι τῆς ἐποχῆς πρό τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὀκτακόσια χρόνια πρίν σαρκωθεῖ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ προφήτης Ἠσαΐας φωτιζόμενος ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ εἶδε τό μεγάλο γεγονός καί τό περιέγραψε μέ καθαρότητα καί σαφήνεια σάν νά εἶχε ἤδη συντελεσθεῖ.
«Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱός καί ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχή ἐγεννήθη ἐπί τοῦ ὤμου αὐτοῦ καί καλεῖται τό ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
Ὁ προφήτης δέν παρέλειψε νά δώσει τά κύρια χαρακτηριστικά αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ. Εἶναι χαρακτηριστικά πού ἁρμόζουν στόν τέλειο Θεό. Καί μέσα σέ ὅλα τά χαρακτηριστικά τῆς δύναμης, ἐξουσίας, δόξας καί λαμπρότητος, προβάλλεται τό θαυμαστό «ἄρχων εἰρήνης». Ὁ Χριστός δηλαδή πού γεννᾶται ὡς ἄνθρωπος καί ἔρχεται στήν ἱστορία ὡς Θεάνθρωπος, εἶναι ἀρχηγός τῆς εἰρήνης. Αὐτός εἶναι ἡ πηγή καί ὁ δημιουργός τῆς εἰρήνης. Ἀπό Αὐτόν ἐκπορεύεται ἡ εἰρήνη καί ἔξω καί μακρυά ἀπό Αὐτόν, δέν ὑπάρχει εἰρήνη. Καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι σχετική, εἶναι πλήρης καί τέλεια. Εἶναι εἰρήνη, τῆς ὁποίας «οὐκ ἔστιν ὅριον». Εἶναι εἰρήνη «ὑπερέχουσα πάντα νοῦν», κατά τήν ἔκφραση τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Δηλαδή κανείς νοῦς, οὔτε ἀνθρώπινος, οὔτε ἀγγελικός, μπορεῖ νά ἐννοήσει τήν τελειότητα καί τά ἀγαθά αὐτῆς τῆς εἰρήνης. Αὐτήν τήν εἰρήνη ἔψαλλαν οἱ ἄγγελοι κατά τήν νύκτα τῆς Γεννήσεως ὅτι θά φέρει στήν γῆ ὁ Χριστός.
Καί πράγματι ὁ «ἄρχων τῆς εἰρήνης», ὁ Χριστός, μᾶς ἔφερε τήν εἰρήνη. Ποιά ὅμως εἰρήνη; Ὄχι τήν ψεύτικη καί χωρίς βάθος εἰρήνη, ὄχι τήν διπλωματική εἰρήνη πού στηρίζεται στά ἀνθρώπινα μέτρα καί τίς ἀνθρώπινες ἐνέργειες, ἀλλά τήν μόνιμη, τήν σταθερή, ἡ ὁποία στηρίζεται στήν συνδιαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, στήν ἄρνηση τῆς ἁμαρτίας καί τήν βίωση τῆς ζωῆς τῆς ἁγιότητας. Τήν εἰρήνη πού εἶναι κατάσταση ἐσωτερική, ὑπόθεση τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὅταν ἡ καρδιά μας εἰρηνεύσει, τότε ἡ εἰρήνη σφραγίζει καί τήν ἐξωτερική μας συμπεριφορά. Διαποτίζει τίς διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αὐτήν τήν εἰρήνη βιώνουν καί ἀπολαμβάνουν τά ἐκατομμύρια τῶν πιστῶν οἱ ὁποῖοι ἀγάπησαν τόν Θεό καί ἀγωνίζονται νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό ἅγιο θέλημά Του. Τίποτε δέν εἶναι ἱκανό νά μειώσει, νά ἀφαιρέσει ἤ νά διώξει ἀπό τήν ψυχή τους αὐτήν τήν εἰρήνη. Εἴτε εὐχάριστα σ’ αὐτούς συμβαίνουν, εἴτε διέρχονται θλίψεις καί δοκιμασίες, ἔχουν βαθειά καί ἀναφαίρετη εἰρήνη. Καί ἀποδεικνύουν μέ τόν τρόπο αὐτό ὅτι ἡ εἰρήνη δέν ἐξαρτᾶται ἀπό ἐξωτερικές καταστάσεις καί σχήματα, ἀλλά εἶναι ἀποτέλεσμα ἁγίας ζωῆς, ἐσωτερικῆς, τήν ὁποία ἐμπνέει ὁ Χριστός.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐπιζητοῦμε καί ἐξυμνοῦμε τήν εἰρήνη∙ ὅλοι θέλουμε νά ἐπικρατεῖ γύρω μας, στόν κόσμο ὁλόκληρο. Ὡστόσο δέν ἐργαζόμαστε πάντοτε γιά τήν ἐπικράτησή της. Καί ὄχι μόνο αὐτό. Συχνά καί πολλοί, ἀντί γιά τήν εἰρήνη ὑπηρετοῦμε τίς συγκρούσεις, τίς ἀντιπαραθέσεις, τήν ἀναστάτωση, τόν πόλεμο. Ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, στίς οἰκογένειες, στίς κοινωνίες, στούς λαούς. Καθημερινά ὅλοι μας διαπιστώνουμε τήν ἀπουσία τῆς εἰρήνης στήν συμπεριφορά καί ζωή τῶν περισσοτέρων.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί·
Καί τά ἐφετινά Χριστούγεννα καί πάντα, ἄς ἐπικαλούμαστε τόν ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, τόν Ἰησοῦ Χριστό, νά πορευόμαστε μέ εἰρήνη στήν ζωή μας, νά εἰρηνεύουμε μεταξύ μας καί ἄς Τόν παρακαλοῦμε νά ἔλθει ἡ ἐποχή πού ἡ εἰρήνη Του θά ἐπικρατήσει σ΄ ὅλόκληρο τόν κόσμο.
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα!
Μετά πολλῶν ἑορτίων εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης∙ ΟΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ο ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ