“Puerta” στα ισπανικά σημαίνει «θύρα, πόρτα». Τετριμμένες οπτικοποιήσεις καθημερινών αντικειμένων, πολλές φορές, δεν σπρώχνουν το μυαλό λίγο παραπέρα. Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, πως θα μπορούσε να είναι η ζωή χωρίς «πόρτες». Χωρίς τη δυνατότητα εισόδου στην πραγματικότητα, μα και στα όνειρα.
Αυτά τα δυο στοιχεία θέλησα να διερευνήσω έχοντας απέναντι μου έναν αυτοδημιούργητο επιχειρηματία, ο οποίος πριν αρκετά χρόνια, αποφάσισε να εγκαταλείψει, επαγγελματικά, τον τόπο «που λατρεύει», την Ελασσόνα, και να κατηφορίσει τη Μελούνα για να «τζογάρει» τη δική του ευκαιρία.
Ο Λευτέρης Φουρκιώτης έγινε γνωστός στην πιάτσα της Λάρισας με την εταιρεία «Σβούρα». Σήμερα, έχοντας ολοκληρώσει έναν κύκλο, κάνει το νέο του βήμα με μια νέα εταιρεία, την Puerta, πάνω στο ίδιο όμως αντικείμενο: τη διαχείριση των πολυκατοικιών την απεντόμωση και καθαριότητα επαγγελματικών και οικιακών χώρων.
Πως ξεκίνησαν όμως όλα; Και πως ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, από τη μια συνεχίζει να ονειρεύεται στην αγορά και από την άλλη διοικεί την Αναπτυξιακή Εταιρεία του νομού Λάρισας;
Ποια είναι η πραγματική δυσκολία όταν ξεκινάς από το μηδέν;
Είναι κάτι τραγικά δύσκολο. Μηδέν κεφάλαιο, μηδέν έσοδα στη αρχή. Προσπαθείς να βρεις τρόπους χρηματοδότησης του ονείρου σου. «Τρως πόρτες» και οφείλεις να υπερνικάς, συνεχώς, νέα προβλήματα.
Και ποιο το αντίδοτο;
Η πίστη σε αυτό που σκέφτεσαι και που έχεις βάλει ως στόχο. Η αγάπη για τη δουλειά και, αναμφισβήτητα, να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι.
Τι ήταν αυτό που καθοδήγησε τις δικές σου αποφάσεις;
Η άρνηση μου, λόγω φιλοσοφίας και βαθύτατο πιστεύω μου, να μην επαναπαύομαι στα λίγα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να ζήσω με έναν μισθό, ανεξαρτήτως του ύψους του. Πάντοτε επιχειρούσα.
Τι είναι το επιχειρείν;
Ένα διαρκές ρίσκο. Ένας τζόγος. Ξεκινάς χωρίς να γνωρίζεις την κατάληξη. Πορεύεσαι με πάθος και πίστη στο στόχο.
Η πίστη αυτή οδήγησε και εσένα;
Ακριβώς! Ήταν αυτό που με έφερε στη Λάρισα το 2004 μετά την επαγγελματική μου δραστηριοποίηση στην Ελασσόνα. Ήταν εποχές που δεν μπορούσα να κρατηθώ παραπάνω στον τόπο που λατρεύω. Εδώ είχε τις ευκαιρίες και ήθελα να τις «αρπάξω από τα μαλλιά».
Τι αντιμετώπισες εδώ στα πρώτα σου βήματα;
Όλα όσα σου περιέγραψα λίγο πριν. Ακόμα ακούω τον ήχο της πόρτας των τραπεζών που δεν δεχόταν να χρηματοδοτήσουν την ιδέα μου. Τελικά βρήκα τον τρόπο, έστησα την πρώτη μου επιχείρηση και το ένα έφερε το άλλο.
Μέχρι το 2008 και τη «Σβούρα»…
Ναι. Ήταν μια ιδέα που είχα στο μυαλό μου για πολλά χρόνια, όντας στην πολεμική αεροπορία ακόμα, εκεί όπου διαχειριζόμουνα τα οικονομικά των τρίτων. Έτσι, μαζί με τον πρώην πλέον συνέταιρο μου, κατορθώσαμε να κάνουμε ένα πολύ δυναμικό «μπάσιμο» στην αγορά και να στήσουμε ένα brand για το οποίο όλοι είχαν κάτι να πουν…
Οι δουλειές είναι για να κάνουν κύκλους;
Όλα κάνουν κύκλους. Οι δουλειές, οι προσωπικές σχέσεις… όλα δοκιμάζονται στον χρόνο. Ίσως γι’ αυτό, τελικά, είναι και συναρπαστική η ζωή…
Και τώρα, Puerta…
Ναι, τώρα μια νέα πρόταση βασισμένη στην εμπειρία δώδεκα χρόνων….
Γιατί “Puerta”;
Μια υπέροχη φράση, σε μια υπέροχη ταινία που μου χτύπησε το φως στο μυαλό! Επιπλέον, στα ισπανικά σημαίνει «Πόρτα». Οπότε έχει κι αυτό τη σημασία του…
«Πόρτα» στη ζωή, σε νέα ευκαιρία, σε μια πολυκατοικία…
Ναι, κάπως έτσι! (γελάει)
Τι προσφέρετε στη Puerta;
Την εμπειρία, την ειδίκευση, την τεχνική
Πάνω σε ποιο αντικείμενο;
Στη διαχείριση των πολυκατοικιών, στην απεντόμωση οικιακών και επαγγελματικών χώρων καθώς και στον καθαρισμό τους.
Και γιατί κάποιος να προτιμήσει εσάς;
Επειδή διαθέτουμε τεράστια εμπειρία στο αντικείμενο. Διαθέτουμε επίσης όλα εκείνα τα προγράμματα, τον τεχνολογικό και μηχανολογικό εξοπλισμό, που είναι απαραίτητα για μια πετυχημένη αποστολή και φυσικά το “know-how”για την αποκατάσταση των ζημιών και την συντήρηση των εγκαταστάσεων.
Με ποιον στόχο;
Την εξυπηρέτηση των ενοίκων μιας πολυκατοικίας και την εκπλήρωση όλων των αναγκών ενός κτιρίου.
Δύσκολο δεν είναι; Εδώ δεν μπορούμε να «διαχειριστούμε» τις ανάγκες των δικών μας ανθρώπων, πως γίνεται με τόσους και τόσο διαφορετικούς ανθρώπους;
Ακριβώς εδώ έγκειται η δυσκολία. Είναι δύσκολη δουλειά γιατί καλείσαι να διαχειριστείς διαφορετικούς ανθρώπους. Πάρα πολλές φορές προτάσσεται το ατομικό όφελος, παραβλέποντας τη σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας, το βασικό δηλαδή έγγραφο που διέπει τις σχέσεις των ιδιοκτητών. Σκέψου επίσης πως χρειάζεται να συντονιστούν και διαφορετικά συνεργεία μεταξύ τους, ώστε να βρεθούν άμεσες και αναγκαίες λύσεις συντήρησης.
Πιο προσωπικός στόχος;
Να αναπτύξω την εταιρία μου με τη μέθοδο του franchise στοχοποιώντας στο «κάθε έδρα νομού και μια Puerta».
Δεν είναι λίγο δύσκολο;
Περισσότερο απ’ ότι φαντάζεσαι! Μιλάμε για μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών, που όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν, ο κύκλος εργασιών της αποκτάται πολύ δύσκολα.
Τώρα που το επισημαίνεις, αυτό το «παροχή υπηρεσιών» έπαιξε ρόλο και στην εμπλοκή σου με τα κοινά;
Θα μπορούσες να το πεις και έτσι!
Πως αλλιώς θα μπορούσα να το πω;
Αγάπη για τον τόπο μου. Την λατρεύω την Ελασσόνα. Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα που μπορούν να απορρέουν από μια θέση ευθύνης. Έτσι κι αλλιώς η θέση μου είναι άμισθη. Με ενδιαφέρει όμως το «αποτύπωμα».
Αυτή την περίοδο ηγείσαι της ΑΕΝΟΛ…
Ναι, με απόφαση του Δημάρχου Ελασσόνας Νίκου Γάτσα, ο οποίος με τίμησε με την εμπιστοσύνη του, και τη σύμφωνη γνώμη των άλλων μετόχων, έχω αναλάβει το τιμόνι της Αναπτυξιακής Εταιρείας νομού Λάρισας. Καθημερινά γνωρίζω συνεχώς το αντικείμενο και ενημερώνομαι όσο το δυνατόν καλύτερα.
Ποιος ο στόχος σου;
Θα ήθελα να συνδεθεί το όνομα μου με τη μετατροπή της Αναπτυξιακής Εταιρείας σε Αναπτυξιακό Οργανισμό, ο οποίος θα προσφέρει ουσιαστικές υπηρεσίες ανάπτυξης στους δήμους ολόκληρου του νομού. Το νέο νομοθετικό πλαίσιο πλέον μας το επιτρέπει, ενώ ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, με την τεράστια εμπειρία του μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην μετεξέλιξη αυτή. Θα ήθελα επίσης κατά τη διάρκεια της θητείας μου να πραγματοποιηθεί ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο στο νομό, μέσω της ΑΕΝΟΛ.
Είσαι χρόνια στην αγορά, κουβαλάς την εμπειρία αυτή, σχετίζεσαι και με τα κοινά πλέον. Τι λάθος κάνουμε ως χώρα;
Νομίζω πως το στραβό που κάνουμε στην Ελλάδα είναι πως δεν αναλαμβάνει ο καθένας μας την ατομική του ευθύνη. Πάντα ψάχνουμε κάποιον τρίτο για να του φορτώσουμε το λάθος. Επίσης, επιλέγουμε να ψάχνουμε να βρούμε τα «παραθυράκια» της νομοθεσίας, παρά να την εφαρμόζουμε. Το αχανές όμως περιβάλλον της ελληνικής δικαιοσύνης συμβάλλει κι αυτό με τη σειρά του στη διόγκωση του προβλήματος.
Φωτογραφίες / Σπύρος Τσαντόπουλος
Συνέντευξη στον ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ
Larissapress.gr